|
|
|
Nimzo-Indisch Het Nimzo-Indisch werd in 1914 geïntroduceerd door Aron Nimzowitsch. In tegenstelling tot de meeste Indische openingen is er geen directe fianchetto. Met de tekstzet voorkomt zwart e2-e4 en wil hij wit een dubbelpion bezorgen. Capablanca variant Deze variant is genoemd naar Jose Raoul Capablanca die het regelmatig speelde sinds het einde van de jaren 20 van de 20e eeuw. Echter werd het al in 1915 door Alexander Alekhine gespeeld. De Capablanca variant wordt ook wel de Klassieke variant genoemd en was tot de jaren 50 van de 20e eeuw de meest gespeelde variant van het Nimzo-Indisch. In deze variant wil wit graag het loperpaar zonder zijn pionnenstructuur aan te tasten. Het nadeel van deze zet is dat wit zijn dame minimaal twee keer moet zetten en dat de ontwikkeling van zijn koningsvleugel vertraging oploopt. Over deze stelling verscheen een artikel in New In Chess jaarboek 13. In de jaren 40 van de 20e eeuw werd deze zet als beste beschouwd nadat Mikhail Botvinnik met deze opening een beroemde partij tegen Paul Keres won. Echter nadat Gary Kasparov verbeteringen voor wit vond werd 4... d5 steeds minder gespeeld. Over deze stelling verscheen een artikel in New In Chess jaarboek 15. Romanishin systeem Het idee achter deze zet is dat zwart na 6.Pf3 Df5 7.Dxf5 exf5 de controle over veld e4 vergroot en e6 vrijmaakt voor zijn loper. Deze zet werd voor het eerst in 1993 door Oleg Romanishin gespeeld. 7.Dd1!?
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
