|
|
|
|
1.
d4
Pf6
2.
c4
e6
3.
Pc3
Lb4
Nimzo-Indisch
Het Nimzo-Indisch werd in 1914 geïntroduceerd door Aron Nimzowitsch. In tegenstelling tot de meeste Indische openingen is er geen directe fianchetto. Met de tekstzet voorkomt zwart e2-e4 en wil hij wit een dubbelpion bezorgen.
4.
Dc2
Capablanca variant
Deze variant is genoemd naar Jose Raoul Capablanca die het regelmatig speelde sinds het einde van de jaren 20 van de 20e eeuw. Echter werd het al in 1915 door Alexander Alekhine gespeeld. De Capablanca variant wordt ook wel de Klassieke variant genoemd en was tot de jaren 50 van de 20e eeuw de meest gespeelde variant van het Nimzo-Indisch. In deze variant wil wit graag het loperpaar zonder zijn pionnenstructuur aan te tasten. Het nadeel van deze zet is dat wit zijn dame minimaal twee keer moet zetten en dat de ontwikkeling van zijn koningsvleugel vertraging oploopt. Over deze stelling verscheen een artikel in New In Chess jaarboek 13.
4...
0-0
Het meest gespeeld. Met deze flexibele voortzetting legt zwart zich nog niet vast.
5.
a3
Lxc3
6.
Dxc3
b6
Het meest natuurlijke en ook het meest gespeelde.
7.
e3
Met deze zet probeert wit de activiteit van de zwarte loper te beperken en tevens wil hij voorkomen dat het zwarte paard naar e4 springt.
7...
Lb7
8.
b3
d5!?
9.
Pf3
Pbd7
10.
Le2
dxc4
11.
bxc4
c5
12.
0-0
Tc8
13.
Lb2
cxd4
14.
exd4
b5!?
15.
c5
| Zwart heeft hier de keus uit: |
| |
|
