|
|
|
Hollands Het Hollands is genoemd naar de Nederlands schaker en schrijver Elias Stein die in 1789 deze zet adviseerde als antwoord op 1.d4. Het idee achter f7-f5 is dat zwart e2-e4 wil voorkomen. Het Hollands werd o.a. door Alexander Alekhine, Bent Larsen, Paul Morphy en Miguel Najdorf gespeeld. Tegenwoordig zie je deze opening nog maar zelden op het hoogste niveau. Wits probleem in het Hollands is dat hij zijn witveldige loper niet naar f5 of g4 kan ontwikkelen. Daarom ontwikkelt hij deze loper zo snel mogelijk naar g2 voordat zwart bezit neemt van de diagonaal a8-h1. Klassieke variant Ilyin-Zhenevsky De sleutelpositie van deze variant. Zwart wil e6-e5 spelen met actief spel op de koningsvleugel. Wit zal proberen e6-e5 te voorkomen met b2-b3 en Lb2, of hij opent het centrum. De oude hoofdvariant. Zwart wil zijn dame naar g6 of h5 spelen, of hij gaat verder met Ld8 en e6-e5. In de praktijk blijkt dat dit de beste zet is. Wit ontmoedigt e6-e5 door zijn loper naar b2 of a3 te spelen. Een nuttige wachtzet. Op 9.La3 komt 9... Pa6, gevolgd door c7-c6 en b7-b5. Een vreemde maar sterke zet. Wit wil zijn paard van f3 naar d3 spelen, waarbij hij zijn dame te ruil aanbiedt. In het Hollands moet zwart het hebben van de activiteit van zijn stukken en dameruil is dan gunstig voor wit. Wits initiatief op de damevleugel en in het centrum is verder gevorderd dan zwart tegenspel op de koningsvleugel. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
