|
|
|
Frans Het Frans is een solide en veerkrachtige opening, hoewel het soms in het begin tot verkrampt spel van zwart leidt. Zwart wil met 2... d5 een vaste voet in het centrum. Wit concentreert zich meestal op de koningsvleugel, terwijl zwart tegenkansen krijgt op de damevleugel. Deze opening is genoemd naar een correspondentie match tussen Londen en Parijs in 1834. Tarrasch variant Deze variant is genoemd naar Siegbert Tarrasch. Het was populair eind jaren 70 en begin jaren 80 van de 20e eeuw toen Anatoly Karpov het met veel succes speelde. Het wordt nog steeds gespeeld door spelers die op zoek zijn naar een klein maar veilig voordeel. Wit voorkomt de Winawer variant. Het meest thematische antwoord, zwart maakt gebruik van de bescheiden opstelling van het paard op d2 om direct het centrum aan te vallen. Zwart voorkomt dat hij een geïsoleerde pion krijgt na 4... exd5. Hij wil zijn c- en d-pion ruilen voor de witte d- en e-pion waarna hij een extra centrumpion heeft. Zwart heeft dan een klein structureel voordeel maar wit krijgt een ontwikkelingsvoorsprong door de zwarte dame aan te vallen. Een tijdelijk pionoffer. Zwart voorkomt 8.Pe4. Wit heeft ruimtevoordeel, maar zwart heeft geen zwaktes, waardoor hij rustig zijn stukken kan ontwikkelen. Over deze stelling is een artikel verschenen in New In Chess jaarboek 11. Wit krijgt een belangrijk tempo voor zijn ontwikkeling.  E. Geller - R. Vaganian (Moskou 1976) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
