|
|
|
Siciliaans Deze zet werd in de 17e eeuw o.a. gespeeld door de Siciliaanse priester Don Pietro Carrera en dit was voor de Britse schaker Jacob Henry Sarratt de reden om deze verdediging het Siciliaans te noemen. Deze zet werd al in 1594 behandeld door Giulio Polerio in zijn boek over het schaken. Het Siciliaans is de populairste opening, waarschijnlijk omdat zwart al direct de stelling uit evenwicht brengt en daardoor vanaf de eerste zet op winst kan spelen. Klassiek Siciliaans Deze variant wordt het Klassieke Siciliaans genoemd vanwege de traditionele manier van ontwikkelen van zwarts paarden. Natuurlijk kan zwart normaal verder gaan met 6... e6 of 6... g6, maar hij kan ook gebruik maken van wits vreemde ontwikkelingszet met 6... Pg4, waarna een onevenwichtige stelling op het bord verschijnt. Over deze stelling is een artikel verschenen in New In Chess jaarboek 7. Natuurlijk niet 9... Pe5? vanwege 10.Pf3! (B. Ivkov - M. Taimanov, Hastings 1955). Deze stelling kan ook op het bord verschijnen na: 9.Lxc6 bxc6 10.0-0 e6. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
