|
|
|
Siciliaans Deze zet werd in de 17e eeuw o.a. gespeeld door de Siciliaanse priester Don Pietro Carrera en dit was voor de Britse schaker Jacob Henry Sarratt de reden om deze verdediging het Siciliaans te noemen. Deze zet werd al in 1594 behandeld door Giulio Polerio in zijn boek over het schaken. Het Siciliaans is de populairste opening, waarschijnlijk omdat zwart al direct de stelling uit evenwicht brengt en daardoor vanaf de eerste zet op winst kan spelen. Najdorf Dit is de uitgangsstelling van het Najdorf. Het is één van de meest gespeelde en bestudeerde systemen in het Siciliaans. Deze opening is genoemd naar Miguel Najdorf en werd o.a. door Bobby Fischer en Garry Kasparov gespeeld. Zwart wil voorkomen dat wit een loper of een paard op b5 plaatst. Deze opening gaat vaak over in de Scheveninger en omgekeerd. Klassieke variant Dit was jarenlang de lievelingsvariant van Karpov. Wit wil eerst ontwikkelen alvorens actie te ondernemen, waardoor het spel positioneel wordt. Indien zwart hier 6... e6 speelt, gaat deze variant over in de Scheveninger, met een speciaal detail: zwart heeft de Keres-aanval ontweken. Wit ziet voorlopig af van f4 omdat hij na exf4 een tempo met de loper zou verliezen. In de praktijk krijgt zwart dan een paard op e5 en de witte pion op e4 is net zo kwetsbaar als de zwarte op d6. Hiermee verlegt wit de strijd naar de damevleugel. Na 14... Pc5 werd snel de punten gedeeld in de partij Ivanchuk - Van Wely (Kalithea 2008). Op het eerste gezicht een lastig te beoordelen stelling. Met de manoeuvre Pc1-a2-b4-d5 toont wit aan dat hij het heft in handen heeft (Karpov - Nunn, Amsterdam 1982). | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
