|
|
|
Engels Het Engels is genoemd naar de Engelse schaker Howard Staunton die deze zet speelde in zijn match tegen Saint-Amant in 1843 en in het eerste internationale schaaktoernooi in Londen in 1851. Pas in de 20e eeuw werd deze zet populair en het werd door Mikhail Botvinnik, Tigran Petrosian, Anatoly Karpov, Garry Kasparov en Viswanathan Anand gespeeld tijdens hun matches om het wereldkampioenschap. Het Engels staat bekend als een solide opening. Indien wit vervolgt met d2-d4, dan gaat het Engels over in het Damegambiet, Slavisch of Catalaans. Symmetrische variant De Symmetrische variant heeft een reputatie van saai met weinig winstkansen voor zwart. Echter als de symmetrie wordt verbroken verschijnt er een strategisch complexe stelling op het bord. Deze variant is één van zwarts meest betrouwbare antwoorden op het Engels. Indien zwart de symmetrie handhaaft met 5... Pf6, dan krijgt wit een klein voordeeltje met een vroeg d2-d4. Zwart kan beter de symmetrie verbreken met 5... e5, 5... a6 of het betrouwbare 5... e6. De meest ondernemende zet, wit schuwt het gevecht niet. 9... Ld7 en 9... Pxd4 10.Dxd4 0-0 zijn andere mogelijkheden. Zwart houdt liever zijn stukken op het bord en gaat voor een ingewikkelde stelling. 10.e3 Pxc4?? 11.Da4 Er is geen direct gevaar dat wit op b7 zal slaan, maar zwart heeft problemen met het ontwikkelen van zijn damevleugel. Daarom wil hij zijn paard naar c5 spelen. Wit anticipeert op Pc5. 10.e3 is een natuurlijke zet, maar zwart heeft dan op een gegeven moment Lg4. Het standaard 12... a6 gevolgd door b7-b5 is nu niet mogelijk. Misschien is 13.Pa4 Ta6 14.c5 dxc5 15.Pxc5 (15.Pb5!?) 15... Pxc5 16.Dxc5 Td6 beter. Interessant is 13... Pb6 waarmee zwart de pion op c4 aanvalt en zijn toren op a8 dekt zodat axb4 mogelijk wordt. Na 14.c5 Pc4 15.Db3 heeft zwart het verrassende 15... Pd2!? Zwart maakt het veld a5 vrij voor zijn dame. 18... bxc6!? 19.bxc6 Da5 (19... Dxc6?? kost de dame) 20.cxd7 Lxd7 21.c5!? Wit wil zijn paard naar d5 spelen en als zwart dit voorkomt met e7-e6, dan wordt zijn d-pion zwak. L. McShane - M. Carlsen (Londen 2010) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
