|
|
|
Engels Het Engels is genoemd naar de Engelse schaker Howard Staunton die deze zet speelde in zijn match tegen Saint-Amant in 1843 en in het eerste internationale schaaktoernooi in Londen in 1851. Pas in de 20e eeuw werd deze zet populair en het werd door Mikhail Botvinnik, Tigran Petrosian, Anatoly Karpov, Garry Kasparov en Viswanathan Anand gespeeld tijdens hun matches om het wereldkampioenschap. Het Engels staat bekend als een solide opening. Indien wit vervolgt met d2-d4, dan gaat het Engels over in het Damegambiet, Slavisch of Catalaans. Omgekeerde Siciliaan Wit heeft nu een omgekeerde Siciliaan, maar dan met een tempo meer. Bruce Leverett schreef hierover: "Het is logisch om het Engels als een omgekeerde Sicilaan te spelen, maar de resultaten zijn vaak verrassend. Hoofdvarianten in het Sicilaans komen overeen met obscure zijvarianten in het Engels en vice versa." De meest gebruikelijke voortzetting. Vier paarden variant De Vierpaarden variant kwam vaak op het bord in de partijen tussen Anatoly Karpov en Garry Kasparov. Deze natuurlijke zet werd lange tijd beschouwd als dubieus vanwege het schijnoffer op e5. Een alternatief is 9... Lf5 met het idee e5-e4 en als wit dit wil voorkomen met 10.e4, dan volgt 10... Lg4 en zwart heeft het veld d4 voor zijn paard. Na 16... axb5 17.axb5 Lc5 kan zwart de dubbelpion verdedigen met b7-b6. Met de dreiging e5-e4. 20... cxb5 om van de dubbelpion af te komen ziet er interessant uit, maar na 21.cxb5 Dxb3 22.Txb3 Pg6 23.Tc1 zijn de zwarte pionnen op de damevleugel zwak. Zwart heeft een zwakke pion op c5 en wit heeft een zwakke pion op d3. Met de dreiging 23... Pf4! M. Carlsen - M. Adams (Londen 2010) |