|
|
|
Tot 1920 dacht men dat dit de enige goede zet was. Het damegambiet is één van de oudst bekende openingen. Luis Ramoirez de Lucena beschreef het al in 1497 en het wordt in het Göttingen manuscript vermeld. Echter pas sinds 1873 wordt het damegambiet regelmatig gespeeld. In de match om het wereldkampioenschap tussen Jose Raul Capablanca en Alexander Alekhine in 1927 verscheen het in 32 van de 34 partijen op het bord. Geweigerd damegambiet Zwart kan op verschillende manieren het Damegambiet weigeren, maar alleen deze zet draagt de naam Geweigerd damegambiet. Zwart krijgt een solide stelling en hij maakt meteen de weg vrij voor zijn loper op f8, hoewel de loper op c8 nu ingesloten wordt. Wit verhoogt de druk op de zwarte stelling en tevens bereidt hij e2-e3 voor. Zwart heft de penning van zijn paard op f6 op. Tartakower variant Deze variant werd regelmatig gespeeld door Savielly Tartakower in de jaren 20 van de 20e eeuw. Later werd het o.a. gespeeld door Boris Spassky, Efim Geller, Anatoly Karpov, Alexander Beliavsky en Nigel Short, maar ook Vladimir Kramnik en Garry Kasparov hebben de Tartakower variant wel eens gespeeld. Het lijkt logisch om de loper naar b7 te ontwikkelen, maar de diagonaal a8-h1 is en blijft gesloten. Bovendien wordt het veld c6 zwak. Het lijkt tegenstrijdig om eerst de loper terug te trekken naar h4 en vervolgens te slaan op f6, maar wit wil slaan op d5 waarna zwart gedwongen wordt om met de pion terug te nemen. De statische zwarte pionnenstelling maakt dan dat de loper op c8 slecht is. Deze stelling kan ook op het bord verschijnen na: 8.Lxf6 Lxf6 9.cxd5 exd5 10.Le2 Lb7. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
