Een verslag van een schaakwedstrijd tussen 2 teams opmaken is natuurlijk het leukst als er onverwachte resultaten of dramatische ontwikkelingen te melden zijn. Als bijvoorbeeld David van Goliath wint is dat een prima start om tot een smeuïg verhaal ter komen, waarin de underdog glorieus voor het voetlicht gebracht kan worden en bovendien allerlei details van een briljante en flitsende overwinning tentoongesteld mag worden.
Het wordt snel saai als je moet melden dat de verwachte nederlaag er gewoon kwam, de strijd snel gestreden was en dit ook overeenkomstig het grote ratingverschil tussen beide teams. Deze keer dus een saai verslag van SMB 5 - Rhenen 1. Team van Rhenen stond op de eerste plek in de competitie en ze hadden grofweg 200, 300 ratingpunten per persoon meer dan ons team van SMB 5. Ze wonnen dan ook vet en wel met 1-5. Verslag hiermee beëindigd? Dat ook weer niet, waar het fout ging is ook aardig om te weten en er waren ook drie lichtpunten te melden. Maar ik hou het kort deze keer.
Om te beginnen met lichtpunt nummer 1: Bravoure was er wel bij ons. Iedereen (in bordvolgorde: Jan Aalbers, Alexander Schippers, Henk Brouwer, Frans Drummen, Paul van Deemen, Marinus Mulders) trok manmoedig ten strijde, met bravoure en lef. Oké, soms met iets teveel bravoure, door het doen van gewaagde zetten maar het is een kwaliteit die tegen sterke tegenstanders zeker geen slechte strategie is, al pakte het deze keer dus wel fout uit. Eerlijk is eerlijk, de jongens van Rheden speelden ook net iets te goed. Onze potentiele kansen werden in de kiem gesmoord.
Jan Aalbers bracht al vroeg in zijn match zijn dame in het spel. Iets te wild gespeeld waardoor hij (Jans eigen woorden) o.a tempoverlies leed en in zijn spelontwikkeling stokte, dit niet meer te boven kwam in het verloop van de partij en hij verloor zowat kansloos.
Paul van Deemen kwam in het middenspel, tijdens open spel, terecht in een zware koningsaanval. Vijandelijke dame met ruggensteun van een toren en andere stukken sloten zijn koning in en Pauls dame kon onvoldoende assisteren bij de verdediging. Het was toen snel uit.
Henk Brouwers partij liep ongeveer hetzelfde (althans het laatste deel met een koningsaanval). Ook hier een hele batterij van dame, torens en stukken die de koningsstelling vol in de vuurlinie hadden. Henks eigen toren was afgesneden van zijn verdedigende taak. Henk mailde me nog enkele regels over het begin van zijn "teloorgang".
"In mijn partij met zwart tegen Jan van Laar speelden we een schots vier paardensprong, waarin er in een paar zetten al veel materiaal van het bord verdween. Toen had ik de gedachte om eens iets nieuws te proberen. Ik zette de b-pion naar voren, dacht dat het wel een aardige zet was, maar na de partij waren Jan en ik ervan overtuigd, dat dit een foute zet was. Ik gaf namelijk hiermee mijn tegenstander een sterk veld voor zijn loper op d5. Daar heb ik de hele partij last van gehad en dan ook terecht verloren."
Dan de partij van Marinus Mulders. Ik zag dat hij in het middenspel gevaarlijke materiaalachterstand had en dat zijn koning niet erg veilig stond. Verloren stand? Bij Marinus weet je het in zo'n stelling nooit, zeker niet als hij nog een paard en een aantal pionnen over heeft, zoals in de partij. Heel wat keren meegemaakt dat Marinus zich eruit ritselt in zo’n verloren stelling. Marinus eigen knokte hij door, wist zelfs een vrijpion te laten opmarcheren maar kwam 1 zet te kort voor promotie want zijn koning werd door pionnen en een loper abrupt mat gezet.
Het tweede lichtpunt: We hebben wel de eer gered. Alexander Schippers speelde weer een zeer gedegen en goede partij. Ik heb er weinig van gezien maar zijn positie op het bord stond prima en volgens mij is hij geen enkel moment echt in gevaar geweest. Ik weet niet of hij winstkansen heeft gemist maar op het einde van de avond was er een remise stelling in ruste op het bord ontstaan en remise werd ook door beide partijen volmondig geaccepteerd.
Dan mijn partij. Ik geloof dat ik de beste winstkansen van SMB 5 heb gehad en deze winst in het eindspel heb laten glippen. Ik kwam 1 pion voor in het eindspel door wat schaakjes. Dit pas na lange tijd eerder onder druk gestaan te hebben. Ik anticipeerde goed op een te gretige aanval van mijn tegenstander Jacob de Gooyer. Ik had nog het loperpaar tegenover mijn tegenstander een loper en paard. Tijdens de partij zag ik de winstweg echter niet, remise werd een feit. Na de partij kreeg ik van iedereen van de omstanders, van zowel SMB-ers als schakers van Rhenen, te horen hoe ik makkelijk had kunnen winnen. In mijn thuisanalyse 's avonds bleken er van al die "beste stuurlui-varianten" geen een steekhoudend. Dus zo makkelijk was de winstweg echt niet, al zegt mijn schaakgevoel dat ik de winst wel in vingers heb gehad.
SMB5-Rhenen: 1-5. Jammer dat we verloren hebben. Elke nederlaag is een goede training voor de eerstvolgende winst. Gaat er vast weer komen. Derde lichtpunt: Er was een prima schaaksfeer die avond. De grote zaal lekker vol met schakers die hun uiterste best deden (altijd visueel mooi), drie gastteams (Kasteel 2, UVS 8 en Rhenen 1) die druk en gezellig na-analyseerden met de SMB-ers, en op de valreep nog een mooie overwinning voor SMB 6 tegen UVS.
Frans Drummen
|
|
