|
|
|
|
Ontmoeting met een schaker
woensdag 27 september 2017 |
 |
|
|
Vorige week heb ik met mijn vrouw een korte fietsvakantie gehouden in Nederland. Tijdens die fietsvakantie maakten we gebruik van het sympathieke systeem van "Vrienden op de fiets". Door heel Nederland zijn er, voor jou als je er lid van bent, adressen van particulieren die fietsers en wandelaars tegen een gering bedrag een kamer aanbieden met ontbijt. Een prima systeem. Je komt nog eens ergens. De aanbieders zijn bijna altijd zelf enthousiaste fietsers (geweest) en vriendelijke mensen. Die twee zaken gaan vaak samen. Bij de mensen thuis is de sfeer nooit zakelijk want je logeert toch in een soort privésfeer. Omdat je er vaak maar 1 nacht verblijft wordt deze privésfeer nooit beklemmend.
Je treft bij de aanbieders van de logeeradressen over het algemeen wat oudere persoenen. Als je aankomt is een kopje thee of koffie bijna altijd standaard. De mensen bieden graag een stukje gezelligheid aan en vertellen snel over hun wel en wee. Bij het ontvangstkopje thee, bij de uitleg over gebruik van het huis en bij het ontbijt hoor je vaak leuke , grappige en interessante anekdotes. Ik geef een paar voorbeelden:
Locatie Heusden: Weduwe van 70 plus, die met een lieve oude labrador in een piepklein huisje woont. Ze is een verwoed verzamelaarster van brocante en oud bloemetjes porselein. Heel leuk zoals ze alle verschillende soorten serviezen (de Franse hebben haar voorkeur) tevoorschijn haalt en becommentarieert. Dit, na een compliment onzerzijds voor de mooie porseleinen botervloot.
Locatie Dordrecht: Het echtpaar (65 plus) heeft enige fraaie pentekeningen en kleine prachtige olieverfschilderijen van een mij onbekende Nederlandse kunstenaar in de woonkamer en slaapkamer hangen. Als ik er een positieve opmerking over maak, laten ze me opgewonden en blij verrast een boekwerk zien van het verzameld werk van deze schilder. Erg leuk gesprek daarna met hen gevoerd over wat nu precies "goede kunst" is.
Locatie Maassluis: De vrouw des huizes (70 plus) vertelt met glimmende oogjes dat de schrijver Maarten t Hart op de kleuterschool verliefd op haar was en dat hij nu nog jaloers is op haar huidige man. Dat scheen hij verteld te hebben bij een literaire boekpresentatie.
Locatie Zundert: De lezer zal zich afvragen wat doet deze column op een schaaksite, welnu, op de laatste dag van onze fietstrip kwamen we in het geboortedorp van Vincent van Gogh. Ook hier werden we weer gastvrij onthaald door een weduwe van 70 plus. Tijdens een kopje thee 's avond werden we uitgenodigd in de salonkamer. Er stond een schaakbord met stukken op de kast. Ik vroeg of ze ook schaakte omdat bord en stukken zo prominent aanwezig waren. Toen vertelde ze me het volgende verhaal. Het waren de schaakstukken van haar zoon die op 24 jarige leeftijd aan kanker was overleden (1999). De stukken die op het bord stonden opgesteld waren van zijn laatste winstpartij. Leden van zijn schaakvereniging in Zundert hadden een stukje in de plaatselijke krant geplaatst met daarbij, naast een persoonlijk memorial, het schaakdiagram en toelichting op de gespeelde winstpartij. Zij gaf me het bewaarde vergeelde krantenberichtje met diagram. Heel mooi. Een prachtige dynamische open aanvalspartij met mataanval van toren en twee paarden.
Ze vertelde dat het schaakbord met deze stelling nu al bijna 20 jaar zo op de kast stond. Ze wist zelf niets van schaken maar haar zoon hield zo van schaken en was er goed in. Hij had deze schaakstukken ook nog vlak voor zijn dood gekocht omdat hij het zo'n mooie houten stukken vond.
De volgende dag vertrokken we weer richting Nijmegen. De fietsvakantie was erg geslaagd, we hadden prachtig zonnig weer en een tocht langs de Brabantse vennen (zie foto), de Loonse en Drunense duinen, het rivierenlandschap van de Maas, kan ik iedereen aanraden. Toch zal ik me van deze korte vakantie vooral het bezoek herinneren aan Zundert, het eerbetoon aan een veel te vroeg gestorven schaker.
Frans Drummen
|
|
|
| |
|
|
