|
|
|
|
1-½-1-½-1-½-1-½
zaterdag 17 februari 2018 |
 |
|
|
Een legendarische wedstrijd
verslag van de wedstrijd op 16 februari 2018 De Cirkel 1 - SMB 3 2-6
Een teamleider zit wel eens voor zich uit te staren en te denken: het is toch zo eenvoudig. Alles met wit winnen en met zwart remise houden. En verdikkie, afgelopen keer was dat het geval. Ik heb dit in mijn bijna 50-jarig bestaan als wedstrijd schaker nog nimmer meegemaakt. En ik hoor gaarne als iemand dit met zijn team ook wel eens meegemaakt heeft. En dan nu de wedstrijd tegen het zo sympathieke De Cirkel (want aardige mensen en bitterballen!).
Zoals de laatste tijd gebruikelijk is was Rolf weer als eerste klaar: "Ik speelde met de witte stukken en een zware verkoudheid tegen Ben Zee. Na de opening ternauwernood overleefd te hebben, zat ik vrijwel de gehele avond tegen een mindere stelling aan te kijken. Aangezien mijn tegenstander, in plaats van mijn centrum op te blazen, wat passief heen en weer ging schuiven met paard en toren, kwam ik zowaar nog los ook (niet van mijn neusverkoudheid). In zware tijdnood van zwart kon ik vanwege een onzorgvuldigheid met een combinatie de partij in mijn voordeel beslissen. Door het oog van de naald." Dat je dit nog maar vaak mag doen, Rolf. Een volgende keer neem ik een stopnaald mee en een stapel zakdoeken.
Hierna was het beurt aan Thom. Die komt steeds beter in het rhythme van de voor hem nieuwe OSBO tijdsregeling. Een fraaie remise was het gevolg. (U zult nu zeggen: zeg teamleider moet u niet gewoon ritme schrijven. Dan zeg ik: jazeker, maar dat doe ik niet. Ik ben al die spellingswijzigingen spuugzat die door al die taal-pannekoeken gebakken worden. Ik trek mij er niets meer van aan en ben teruggekeerd naar de spelling zoals ik deze geleerd heb van het hoofd van de St Jansschool te Oosterhout, te weten de heer F J van Doorenmalen. Discussie gesloten.) Stand 0,5-1,5.
Er kwam opnieuw een zege aan; Geurt aan zet: "De opening was Grünfeld-Indisch en wel een variant die in de match Kasparov - Karpov, Sevilla 1987 een aantal malen op het bord kwam. Tot en met zet 15 is alles theorie. De 15de zet van mijn tegenstander was niet de beste, maar de 26ste zet was en blunder, die de zaak onmiddellijk besliste." Asjeblief, een variant in de match Kasparov-Karpov. Het lijkt wel of Geurt er zelf bij geweest is. Dit was dus 0,5-2,5.
Naast mij zag ik ook een spannende partij. De nog steeds enigszins gehandicapte Henk was gelukkig over zijn kwetsuur heengestapt en speelde weer als vanouds. "In de opening kwam een voor mij onbekende stelling uit het Konings-Indisch op het bord. Ik moest de gehele opening improviseren en mijn tegenstander kreeg in het middenspel het overwicht. Hij werd echter onzorgvuldig en met actief tegenspel kon ik een achterstand van een pion goedmaken. Waarschijnlijk had ik nog kunnen winnen als ik een pion geofferd had, maar door mijn tijdnood ging ik mee met de zetherhaling. Remise." Het is maar goed dat je niet gewonnen hebt, Henk, want nu kun je zeggen ik heb mede vorm gegeven aan deze legendarische wedstrijd. Stand: 1-3.
Nu was het de beurt aan onze kopman Pieter: "Afgelopen dinsdag trof ik de clubkampioen van De Cirkel, de 21-jarig Dominic van Dijk, aan bord 1. Kenners weten dan al: een witbeurt! (Hier lacht de teamleider als een boer met kiespijn.) Nadat mijn tegenstander een pionoffer aannam kreeg ik een comfortabele stelling. Vervolgens weigerde hij de damevleugel te ontwikkelen en liet hij een positionele blunder gepaard gaan met een remise-aanbod. Dat ik vrijwel a tempo met een tegenzet reageerde, kwam kennelijk als een mokerslag aan. Ik kreeg nu wel erg veel tegenspel voor de pion en had bovendien een lekkere voorsprong op de klok. Na twee leuke combinaties wist ik het punt binnen te halen: eerst won ik een kwaliteit en vervolgens offerde ik die weer om met familieschaak de dame te winnen." Zo, dat was dus 1-4.
Nu een van onze invallers, Matthijs aan bord 8: "In mijn partij kwamen we redelijk gelijk uit de opening. Daarna kwam mijn tegenstander beter te staan, maar na een onnauwkeurigheid van hem werd de stelling heel ingewikkeld. Uiteindelijk werd het remise." Keurig gespeeld en met een eindspel waarin Matthijs zelfs de bovenliggende partij was. Dit betekende 1,5-4,5.
De teamleider zelf speelde aan bord 7 (oneven bord, dus wit, dus opgelet) tegen de vriendelijke Herman van den Akker. In een Franse opening met een variant die ik niet kende (hoewel ik zelf zo'n 25 jaar lang Frans heb gespeeld) kwam ik goed uit de opening en kreeg overwegend spel en stond goed. Maar gaandeweg maakte ik een aantal mindere beslissingen en verloor het initiatief. Na een mooi, maar gewaagd (kwam ik thuis pas achter natuurlijk) paardoffer van Herman kwam mijn tegenstander beter te staan en mogelijk zelfs gewonnen. In een eerder stadium had ik al remise aangeboden, maar dat werd afgeslagen vanwege de stand van de wedstrijd en zo hoort het ook. Je club gaat altijd voor! Uiteindelijk tastte Herman mis, verloor een toren en gaf even later op. Stand: 1,5-5,5.
De laatste partij was die van invaller Lucas: "Ik speelde aan het vierde bord tegen Johan de Lange. Er ontstond een scherpe strijd en ondanks dat ik de opening erg goed kende, kwam ik toch danig in de problemen. Mijn tegenstander overzag echter een loperschaakje en dat bracht hem kennelijk een beetje van de wijs, want hij liet de lopers ruilen waarna de angel uit zijn aanval was. Zodoende kon ik een gelijkstaand toreneindspel bereiken, wat remise werd gegeven toen de matchpunten reeds binnen waren voor ons." En zo bereikte we de eindstand van 2-6 met de in de titel vermelde score.
Henny Goverde
|
|
|
| |
|
|
