Superspannend

SMB 3 en Kasteel 2 in evenwicht, maandag 23 december 2019
Vrijdag 20 december speelde ons team van SMB 3 tegen Het Kasteel 2 uit Wijchen. Derde ronde SOS competitie derde klasse E. Erik Kastermans was verhinderd en daarvoor in de plaats speelde Jan Aalbers. Beide teams kennen elkaar goed en de onderlinge verhoudingen zijn altijd plezierig. Verschillende spelers komen elkaar regelmatig ook tegen op toernooien en we plagen elkaar graag met gewonnen/verloren partijen uit het verleden.

Over het algemeen zijn de teams ook qua speelsterkte goed aan elkaar gewaagd, al hadden we vorig jaar in dezelfde competitie een flinke winst geboekt. Al met al, we spelen graag tegen het Kasteel 2. De ervaring van vorig jaar leidde mijns inziens wel tot enige zelfoverschatting van onze kant. Die houding werd ons bijna fataal, gelukkig kwam het allemaal nog net goed... De schaakclash leidde tot een zeer spannende schaakavond. Geen saaie schuifpartijen maar volop strijd. Hierbij het verslag.


Marinus Mulders (bord 6) speelde met zwart tegen Ben van Cuijk. In het begin gingen de spelers goed tegen mekaar op. Bij de 20e zet deed Marinus een goede en actieve paardzet waardoor de dame en een pion van Ben in kwam te staan. De pion werd veroverd. Vervolgens leverde de paardactie nog een toren op. Toen hij ook nog twee vrijpionnen kreeg was het pleit snel beslist en kon het eerste punt genoteerd worden.

Peter Groenewald (bord 5) speelde tegen Arno Reijnders. De eerste 16 zetten gaven een opmars te zien van de centrumpionnen van Arno. Peter wist die opmars goed te pareren door een loperactie op Lb4 en het initiatief zo over te nemen. Het lukte om ook materiaal te winnen (toren versus stuk). Via een gecombineerde aanval van dame, paard en loper kon Peter de koningsstelling van zijn tegenstander binnen dringen en de koning opjagen. Een dameruil betekende vervolgens feitelijk het einde en Arno gaf op.

We stonden aan het begin van de avond dus voor, maar dit beeld kreeg snel correctie. Paul van Deemen (bord 8) speelde tegen Henk Peeters. Paul kwam niet goed in zijn spel, na de openingsfase bleef met name de ontwikkeling van zijn damevleugel haperen en raakte achterop. Daardoor kon zijn tegenstander met zijn pionnen opschuiven en de druk op de damevleugel extra verhogen. In het middenspel slaagde Henk erin zijn torens te verdubbelen met aan de zijkant ondersteuning van loper en dame. Dat leidde ertoe dat er een inslag op de koningsvleugel mogelijk werd. Paul verloor daarbij een stuk (paard). Hij speelde nog een tijdje door maar eigenlijk tegen beter weten in, de partij was en bleef verloren.

Dan mijn partij (bord 3) tegen Nick Pijnappels. Een partij die ik niet snel zal vergeten. Tot de 20e zet ging het gelijk op, beide partijen op zoek naar positievoordeel. Toen overzag ik een toren afruilcombinatie die Nick de mogelijkheid gaf om mijn dame te vangen tegen een toren. Goed gezien van hem, zwak van mij dat ik het niet zag aankomen en had voorkomen.

Op dat moment dacht ik aan opgeven. Best wel een slag als je tijdens een partij, die in evenwicht is, plots, onvoorzien je dame ineens kwijt raakt. Een materiële achterstand (dame tegen toren) maak je in principe niet meer goed. Die mentale dreun wist ik echter te verwerken. Ik besloot "va banque" te gaan spelen. Alles of niets. Ik plaatste een goed schijnoffer met een paard, won er een stuk met dynamisch spel weer voor terug. Ik kon mijn twee torens verdubbelen en zowaar vervolgens samen met mijn loper een scherpe aanval op zijn koning (die weinig bescherming om zich heen had) aangaan. Het werd nog even spannend. Nick moest zijn best blijven doen en ik hoopte op een fout van hem door de druk die mijn 3 stukken toch wel uitoefenden op zijn koninsgstelling. Hij bleef echter goed overeind, wist met enig gezoek en concentratie de koningsstelling gesloten te houden. Uiteindelijk kon hij loskomen door met zijn dame en toren schaak te geven en ik gaf op. Mijn sympathieke tegenstander complimenteerde me met mijn "wanhoopsaanval" die hij goed gespeeld vond en niet meer had verwacht. Een nederlaag, maar wel met flair geleden.

Valentijn Phijffer - Mark Topper
Aan bord 1 speelde Valentijn Phijffer tegen Mark Topper. Om een lang verhaal kort te houden. Valentijn won. Een uiterst belangrijk punt voor SMB. Valentijn gaf me na afloop van de partij een diagramstelling die volgens hem beslissend was voor afloop en resultaat. Het ging daarbij om de centrum pion opstoot e5 die Valentijn deed. Hij was er zelf niet zeker van of die pionopstoot e5 van hem überhaupt wel goed was, maar het bleek uiteindelijk tot de winst in de partij te leiden

Valentijn speelde hier dus e5. Er volgde dxe5. Dameruil. Lange rokade en de zwarte koning ging naar Kc7. De stelling die zo ontstond bood wit aanvalskansen die goed benut werden en uiteindelijk tot winst leidde.

Aan bord 7 speelde Eline Koch tegen Toine van Bergen. Eline vertelde in het kort hoe de partij verliep. Ze had haar dame tijdens de schaakstrijd geruild tegen twee torens. Daarbij wel nog een pion moeten afgeven. Haar koning had weinig pionbescherming over. Toine wist met een gecombineerde aanval van dame en paard zoveel gevaar te stichten bij de zwakke koningsstelling van Eline dat hij nog een stuk won en daarna was het niet meer te houden. Eline teleurgesteld want ze had per se willen winnen om haar 100% winstscore in de SOS competitie vast te houden. Jammer, niet gelukt. Het begon nu qua eindstand voor ons team kritisch te worden.

Nog twee partijen waren bezig. Van Jan Aalbers op bord 4 en van Lucas de Jong op bord twee. Het kon hier op beide borden nog alle kanten op. Spannend tot zeer spannend. Iedereen dromde tegen de klok van half twaalf rond deze borden.

Jan Aalbers was in een uiterst boeiend eindspel terecht gekomen waar beide kampen een vrijpion hadden en opstoomden naar pionpromotie. Jan poogde met zijn loper de zaak op te stuwen en gelijktijdig te verdedigen. Zijn tegenstander deed dat met zijn paard dat het promotieveld voor Jan blokkeerde. De stuurlui aan wal zagen voor beiden partijen zowel winstkansen, potremises als allerlei prachtzetten die gemist werden. De spelers achter het bord zelf deden hun uiterste best de winnende variant te vinden. Bij Jan onder toenemende tijdsdruk. De finale analyse is nog niet bekend bij het opmaken van dit verslag maar het kwam er uiteindelijk op neer dat Jan zijn ver opgerukte pion niet meer kon houden en dat hij door een simpel paardvorkje (koning schaak) zijn loper moest afgeven. Einde partij.

Alles kwam nu aan op de uitslag van bord 2 waar Lucas tegen Theo Willems speelde. Lucas gaf het volgende commentaar op de gespeelde partij: "Ik speelde aan het tweede bord een erg spannende partij. Ik kwam prima uit de opening en had wat druk op de witte stelling, maar op zeker moment overzag ik een lastige zet waardoor ik in de verdediging moest. Mijn koningsstelling kwam open, maar dat kostte mijn tegenstander wel een pion en gelukkig had hij te weinig aanval om van mijn zwakke koning te profiteren. Mijn koning stond veilig op d7 en ik kon dames ruilen waarna mijn pion meer begon te tellen. Hoewel ik het eindspel door tijdnood waarschijnlijk niet optimaal speelde, wist ik uiteindelijk onder toeziend oog van heel wat clubgenoten en tegenstanders het punt binnen te halen en zo de eindstand op 4-4 te brengen."

Prachtig. Lucas werd voor mij door zijn cruciale overwinning "man of the match". Euforie aan onze klant. Tijdens de partij had Lucas ook 2x een remiseaanbod resoluut afgeslagen en dat tekent zijn goede wedstrijdmentaliteit. Er moest gewonnen worden en hij deed het. Moegestreden trokken we tegen 12 uur huiswaarts Nijmegen. Het was een prima schaakavond. Ik denk voor beide partijen.

Frans Drummen