Op 12 december wachtte ons (SMB 2) het Arnhemse SV 3. Op papier een gelijkwaardige tegenstander: Elo ASV: 1744 en elo SMB 2: 1726. Aan bord 1 werd snel een remise aangetekend: "In deze partij tegen Erik Wille gebeurde weinig wat het vermelden waard is. Er kwam een Hollandse partij op het bord. Op de zevende zet had ik met c5 moeten voortzetten. Toen ik dit naliet speelde zwart c5 en bevrijdde zich. Na een afwikkeling in het centrum werd op de 15de zet tot remise besloten."
Ook aan bord 3 werd de vrede getekend: "Bij Désiré ontstond na de opening een volkomen gelijke stand. Doordat ook in het vervolg het evenwicht nooit werd verbroken, eindigde de partij met een (logische) puntendeling."
Aan bord 5 speelde Valentijn als invaller. Hij slaagde niet in zijn missie en verloor. We stonden met 2-1 achter. Onze ex-voorzitter kon ons niet langszijbrengen: "Met zwart kwam ik in een Dame-Indische partij. Ik houd er wel van zulke stellingen te spelen. De pionstructuur geeft zwart mogelijkheden actief te worden in het centrum, met een paard op e4 en een opstoot van de c-pion naar c5 - dit na de zet waar ik eigenlijk nog het meest tevreden over was, pion a7 naar a5. De kenner begrijpt allicht de finesses van deze strategische zet, waarbij ik mezelf niet tot de kenners reken, maar ik snap juist genoeg van het schaken om achteraf te weten dat het een goede zet was. Ik kwam langzaamaan wel wat actiever te staan, maar mijn tegenstander vond een goede verdediging en na een lange afruil was het zo remiseachtig dat we het halve punt aan elkaar gunden, de Arnhemmer en de Nijmegenaar. Volgend jaar ben ik ook Arnhemmer en dan kan het zomaar anders aflopen." Dat was dus 1,5-2,5.
We stonden nog steeds een punt achter en de vooruitzichten waren somber: Frans stond slecht en ikzelf zo mogelijk nog slechter. Allereerst Frans: "Ik speelde met zwart een lastige partij tegen de ASV-er Jan Groen. Het lastige zat in het feit dat ik op de 12e zet een pionopstoot plaatste die mijn eigen stukken gingen hinderen. Hierdoor kreeg mijn tegenstander een constant initiatief. Materieel bleef het echter zeer lang in de partij gelijk (tot rond de 50e zet, toen ik een stuk moest geven om mat te voorkomen). Het was een voorbeeldpartij van 'zo lang mogelijk volhouden en hopen dat de tegenstander een slechte zet doet'. Dat laatste gebeurde helaas niet. Ik had nog enige hoop om op tijd misschien een remise eruit te slepen, maar dat bleek 'wishful thinking'. Al met al, Jan Groen was de betere."
Daar ging ie dan: 1,5-3. Maar het tij ging keren. Eerst ikzelf: Verliezen is geloof ik geen optie meer voor ondergetekende. Wat ik ook doe, het lukt niet meer. Spelend met zwart haalde ik mijn oude liefde maar weer eens van stal. Na 6 zetten stond ik beduidend minder en wist ik weer waarom ik deze opening jaren terug al in de ban had gedaan. En zoals het meestal gaat, was dit het begin van een steeds slechtere stelling. Na 13 zetten had Fritz een 2,2 voor wit. Langzaam aan kwam ik telkens minder slecht te staan, al verloor ik een pion. Toen ik echter verzuimde de pion meteen terug te winnen stond ik meteen weer slecht. We raakten beiden in tijdnood en mijn uitstekend spelende tegenstandster nam genoegen met remise. Dat was 2-4! Alles hing verder af van Pieter en Geurt.
Pieter: "Ik kwam met zwart vrij eenvoudig tot een gelijke stelling, maar moest mijn rokade opgeven om geen dames te ruilen. Dat zou de stelling namelijk teveel vervlakken en gezien de situatie op de andere borden was een remise niet gewenst! Het evenwicht werd niet verbroken totdat ik een pion weggaf, ik besloot va-banque te gaan spelen en met mijn koning het bord over te steken. Met nog steeds een pion minder, maar intussen minimaal een gelijk spel in de hand, won ik ineens: mijn tegenstander ging door de vlag."
Ook bij Geurt ging het uitstekend: "Na de opening stond ik wat bedrukt en verloor ik een pion, hoewel ik daarvoor wel enige compensatie kreeg. In het middenspel werden de dames en torens geruild en ontstond er een eindspel met een loper en een aantal pionnen tegen een paard met een aantal pionnen. Mijn tegenstander bood mij enige malen remise aan, maar gezien het feit dat we op dat moment een
bordpunt achter stonden, speelde ik door. Het eindspel wist ik gemakkelijk te winnen."
Einduitslag 4-4. SMB 2 staat nu op een gedeelde 3e plaats wat matchpunten betreft, met de bordpunten erbij staan we 6e. We leven nog/weer. Maar we krijgen nog een lastig programma.
Henny Goverde
|
|