Dinsdag 14 september was er dan weer een externe schaakwedstrijd, dit na een jaar stilte op dat vlak (Corona perikelen). De SOS competitievorming had dit jaar nogal wat complicaties en leidde tot allerlei wijzigingen die mijn inziens niet de schoonheidsprijs verdienden. Maar goed, er kwam een indeling tot stand. "Mijn team" van twee jaar geleden bleek nu plots in de tweede klasse te gaan spelen. Er werd wat gepuzzeld met namen en verschuivingen om vertrek van enige spelers (die liever derde klasse wilden) op te vangen. Het team wat gevormd kon worden, SMB 2, kwam er nu als volgt uit te zien (in bordvolgorde): Lucas de Jong, Rolf van Geel, Jan Aalbers, Wilbert van Ham, Frans Drummen, Paul van Deemen. Ik denk dat we geen kampioen worden maar er is genoeg schaakkwaliteit in dit team om her en der punten te pakken. Die inschatting kwam redelijk uit de verf afgelopen dinsdag tegen PION 2 uit Groesbeek.
Aan elk bord werd intensief gestreden en de eerste twee uren bleef alles in evenwicht. Paul van Deemen belandde in een toren-pionneneindspel. Ik schatte het volkomen remise maar dat bleek ijdele hoop. Zijn tegenstander wist binnen te dringen op de 7e lijn en een pion te promoveren. Toen was het uit. Ikzelf speelde een boeiende en spannende partij tegen Renee Slaa, gelijkopgaand. Helaas, bij de 31e zet verplaatste ik mijn dame naar "een beter veld", niet oplettend dat daardoor de dekking van mijn paard werd opgegeven. Een zware blunder en ik gaf gelijk op. Drie uur goed geschaakt en 1 zetje, een klassieke blunder van het ergste soort, verpest alles. Laat ik verder het zwijgen ertoe doen. Het heeft me al mijn nachtrust gekost.
Aan het bord naast me speelde Wilbert een zeer open aanvalspartner tegen Gerrit Gerrits. Wilbert vertelde me aan het eind van de avond dat hij een stuk had gegeven voor aanvalskansen. Achteraf gezien had hij behoudender kunnen en moeten spelen, zei hij zelf. Nu had hij wel dreigingen op het bord maar die werden adequaat door zijn tegenstander gepareerd en met het stuk meer wist Gerrit hem, na mooi kijkspektakel, te overmeesteren.
Hoe verliep het op de bovenste borden? Heel spannend. Kan niet anders zeggen. Rolf speelde met zijn tegenstander een zeer gedegen en mooie partij. Steeds gelijk opgaand. Rolf had ambitie voor aanval, maar op zijn initiatieven werd goed verdedigd. Typisch zo'n partij waar je lang op kunt na-analyseren. Het werd remise, ook vanwege wederzijdse tijdsdruk. Rolf tevreden met zijn spel.
"Man of the match" werd Lucas de Jong aan het eerste bord. Na 3.5 uur spelen was het hier grofweg qua materiaal in evenwicht met nog heel wat zware stukken op het bord. Iedereen van de uitgespeelde spelers dromde om het bord. Hoe zou dit aflopen? Net voor het beslissende moment dat de tegenstander van Lucas een mataanval kon gaan geven met dame en loper gaf daarentegen Lucas een verwoestend aftrekschaakje met zijn paard. Het was gelijk mat. Heel mooi om daar toeschouwer bij te zijn. Gejuich aan onze kant.
Lucas: "Ik speelde aan het eerste bord tegen Wilbert Reynen, hun sterkste speler op rating. Vrij snel na de opening werd ik weggespeeld en verloor ik twee pionnen, dus ik verwachtte een kansloze nederlaag. Inderdaad deed hij het lange tijd goed en hoewel de stelling wat complex werd, had hij op verschillende manieren direct kunnen winnen. In deze stelling (zie diagram) had hij zijn laatste kans. 40.Pg4 is hier direct uit. Er dreigt onder meer Txd5 en Ph6# en zwart kan daar niet veel tegen doen. Wit speelde echter 40.Tf1? en na 40... Pc6 is zwart ineens uit de problemen, omdat hij tegenspel krijgt over de lange diagonaal. Na 41.Pxc6 Dxc6 bleek echter dat wit dat totaal niet door had want hij speelde 42.De5??, waar onder meer 42.Kg1 een gelijke stelling had opgeleverd. Dit buitenkansje was uiteraard wel aan mij besteed: 42... Pe3+ en wit gaf op vanwege mat op g2. Schaken is soms een wreed spel. Gelukkig niet voor mij in dit geval."
Aan bord drie speelde Jan Aalbers toen ook nog steeds. We zagen een remisestelling, een erg gesloten ineengeschoven pionnenstelling. Helaas ging er in de tijd nood van Jan iets mis. Hij mistte de juiste verdediging tegen een torenverdubbeling en dat kostte een belangrijke centrumpion en het binnendringen van die torens in zijn stelling. Jan moest, na heel lang rekken met schaakgeven, zijn koning omleggen. Eindstand SMB 2 - PION 2: 1.5-4.5
Het was een leuke en enerverende schaakavond. Ons team is zeker niet weggespeeld. Leuke partijen gezien en vooral de winstpartij van Lucas moeten we bewaren in het SMB-archief van memorabele partijen.
Frans Drummen
|
|
