Afgelopen donderdag 7 oktober stond de SOS-wedstrijd Mook 1 tegen SMB 2 op het programma. Ons team was iets gewijzigd ten opzichte van vorige keer. Wilbert kon niet en werd vervangen door Jan Kersten. Concreet traden we nu aan in de volgende bord opstelling: Lucas de Jong, Rolf van Geel, Jan Aalbers, Jan Kersten, Frans Drummen en Paul van Deemen.
Ik had op de SOS- site gezien dat Mook1 het sterkste team in de competitie is, met een gemiddelde rating van 1800. Voor ons zeer waarschijnlijk te sterk, maar al met al ging het beter dan vooraf gedacht. We sleepten 2 punten uit het schaakduel.
Laat ik beginnen met het winstpunt van Rolf. De partij tussen Rolf (speelde met zwart) en zijn tegenstander Niek van Diepen (rating 1800) was zeer illustratief hoe het al in de eerste 10 zetten van een partij mis kan gaan. Hierbij de beginzetten: 1.d4 f5 2.Pc3 Pf6 3.e4 fxe4 4.Lg5 Pc6 5.Lxf6 exf6 6.Lb5 Lb4 7.Dh5 (schaak) g6 8.Dd5 De7 9.Pge2 (??) De stelling ziet er nu als volgt uit:
Zo op het eerste gezicht staat wit sterk en blokkeert zwarts rokade. Rolf attaceert zeer effectief en verrassend met Pd8 (!!!). Er dreigt nu meteen c6. Wits loper zit vast. Wit trekt zijn Dame nog schielijk terug naar 10.Db3 c6. De witte loper is echter niet meer te redden en loopt zich hoe dan ook vast in de pionnen. Er volgde 11.0-0 Lxc3. Met een stuk meer wist Rolf de partij knap uit te spelen (via rokade, stukken afruilen, oploop van zijn pionnen). Een hele mooie overwinning.
Tegenover deze winst stond een verlies van Paul. Hij speelde tegen S. Jonkmans. Paul was tamelijk laconiek over zijn nederlaag. Hij vertelde dat de partij langzaam uit zijn vingers was geglipt na een goede, lang gelijkopgaande strijd.
Lucas (wit) had het moeilijk aan het eerste bord. Trof een sterke tegenstander Jorg Benningshof, maar liep ook tegen een openingsfout aan en streed daarna een verloren strijd. Ik geef zijn commentaar na 9 zetten: "Na 10 0-0-0 had ik lekker gestaan maar ik deed 10.Lh6 (?) Pxe4 11.Pxe4 Dh6 (schaak) 12.g3 Dxh6 en tot overmaat van ramp moest ik ook nog dameruil toelaten, omdat 13.f4 (?) Te8 nog meer materiaal verliest. Ik wist de partij nog tot half elf te rekken maar verloor kansloos."
Dan de partij van Jan Kersten tegen Piet de Leeuw. Deze laatste speelde de vrij zeldzame openingszet b2-b4. Jan had al in de autorit naar Mook gerefereerd aan deze mogelijke openingszet en hij kende de theorie hoe hierop het beste te anticiperen. De partij verliep gelijk op met steeds materieel evenwicht. Na drie uur spelen was remise een logisch eindpunt waar beide spelers tevreden mee waren.
Mijn partij tegen Rob Jansen was vanaf het allereerste begin super spannend. Ik opende met c4 en had thuis deze opening nog eens goed doorgenomen. Heb ik zeker baat bij gehad, geen positionele fouten. Het spel golfde op en neer. In een soort positionele patstelling besloot ik de stelling, rond de 20e zet, open te breken met een pionnenopstoot ((g4, g5, h4). Achteraf bezien te agressief, te ongeduldig. Het leidde tot verzwakking van mijn koningsstelling en actief spel bleef uit. Mijn tegenstander drong met toren en paard binnen. Toen zijn dame ook nog mee ging doen dreigde een acute mataanval. Met veel kunst-en vliegwerk wist ik het verlies tot 1 pion te beperken.
Daarna krabbelde ik op in de partij. Dankzij een sterk paard, maar vooral doordat ik een pionnenopstoot op de damevleugel deed. Ik kreeg zowaar enig tegenspel. Bovendien begon mijn tegenstander in tijdnood te geraken (nog iets van 5 minuten op de klok en ik 20 minuten). Bij de 45e zet bood hij zelf remise aan dat ik graag accepteerde. Ik geef hier de slotstelling. Met mijn toren en paard bind ik zijn stukken en zijn vrijpion kan in zijn eentje niet zomaar doorlopen. Mijn remise voelde als een overwinning.
Dan Jan Aalbers tegen Wim Gielen. Jan gaf het volgende commentaar: "Zoals gewoonlijk kwam ik wat minder uit de opening. Allengs werd het nog wat minder maar ik verdedigde me dapper door en koos onvervaard de aanval. Ik wist zowaar in de stelling wat vervelende valletjes te vlechten. Helaas had mijn tegenstander daarop voldoende weerwoord en wist de verwikkelingen het hoofd te bieden. Nadat alle rook was opgetrokken resteerde materiaalverlies in een verloren stelling die ik op de 38e zet moest opgeven."
Einduitslag Mook 1 - SMB 2: 4-2. Het was verder erg gezellig in het café aldaar. We troffen ex-SMB-er Henk van den Berg en haalden heel wat leuke herinneringen op, genoten van de na-analyse van de partij van Rolf en konden leven met het eindresultaat.
We hebben nu de twee sterkste teams gehad. Er is vertrouwen opgebouwd naar het vervolg van de 3e competitieslag in november tegen UVS.
Verslag: Frans Drummen
|
|
