Ook in klasse 5 en 6 is het KNSB-seizoen begonnen. Een sterk vernieuwd SMB 2 begon 12 oktober met een thuiswedstrijd tegen Veenendaal 3. Helaas is de Ark van Oost op onze speeldagen niet beschikbaar, dus moeten we uitwijken naar andere locaties. Deze eerste ronde speelden de drie SMB-teams thuis in 't Hert.
Dat Veenendaal 3 een van de sterkste teams uit onze klasse is, bleek. We verloren afgetekend, al was de uitslag misschien ietwat geflatteerd. Omdat ik niet precies weet in welke volgorde de uitslagen binnenkwamen, ga ik van boven naar beneden de borden af.
Aan bord 1 speelde Jesper. De middag begon slecht voor hem, want na twee zetten kwamen hij en tegenstander Gunie du Chatinier erachter dat het bord verkeerd was opgesteld (met een wit veld linksonder). Blijkbaar was niemand dit van tevoren opgevallen. Of het daaraan lag weet ik niet, maar feit is dat Jesper zich vergiste in de opening en al heel snel tegen een verloren stelling aankeek. Hij rekte de partij nog lang, maar moest uiteindelijk capituleren.
Zelf speelde ik aan het tweede bord tegen Jan van Laar. Ik liet me verrassen door een openingstruc. Na 1.d4 Pf6 2.c4 e5 3.dxe5 Pe4 4.a3 d6 5.exd6 Lxd6 speelde ik namelijk het volstrekt logische, maar foutieve 6.Pf3?? waarna deze stelling ontstond.
Ik werd hier verrast door 6... Pxf2! Een bekend thema, maar ik was er in deze stelling niet op bedacht. De pointe is natuurlijk 7.Kxf2 Lg3+ 8.Kxg3 Dxd1 met damewinst. Ik gaf in plaats daarvan maar de kwaliteit met 7.Dd4, wist zowaar nog terug te komen in de partij toen mijn tegenstander niet doortastend genoeg was, maar verloor uiteindelijk in tijdnood alsnog in een eindspel van goed paard (voor hem) tegen slechte loper.
Het derde bord was voor Peter van den Berg, die tegen Pim Dik speelde. Hij schrijft het volgende: "Met wederzijds wat onzorgvuldige zetten hielden we elkaar aardig in evenwicht. Waarschijnlijk was de partij voor ons soms te moeilijk om te doorgronden. Achteraf is het zicht op de partij een stuk overzichtelijker. Wat een gepruts! Twee stellingen met enige uitleg zullen bovenstaande nader verklaren.
De grote dreiging was (dacht ik) overlopen te worden door een niet te stuiten koningsaanval. Vandaar mijn besluit om 16... Pe7 te spelen. Had ik in deze wat rommelig ogende stelling even wat beter en langer gekeken, dan had de oplossing zich vanzelf aangediend. Er lag een eenvoudige tactische oplossing klaar: 16... Lxe5! 17.dxe5 (op 17.De4 volgt bv 17... Lxh2+ 18.Kxh2 Dd6+ en 19... f5) 17... gxh6. Na 18.De4 volgt 18... f5. Het is helemaal uit.
Zwart staat wat beter maar twee zetten later kon ik opgeven! 21... Pf5 is natuurlijk een prima vervolg. Ik speelde echter het op dit moment zinloze 21... h5? en na 22.Dg3 vervolgde ik met de grafzet 22... Pc6?? Het punt g6, twee zetten terug nog vier keer verdedigd, werd nu nog slechts twee keer verdedigd. Daar had ik in mijn vooruitberekening geen enkele rekening mee gehouden. Na 23.Pxg6 kon ik gelijk opgeven. Maar snel weer terug naar de training van Jetse en Maarten op 30 oktober!"
Ook Jaap aan bord 4 lukte het niet om tot scoren te komen tegen Gerard Bulthuis. Zijn verslag: "Er waren 15 zetten gedaan in de Franse doorschuifvariant. De zwarte stukken werden daarbij helemaal teruggedrongen tot in hun eigen strafschopgebied. Wit begon nu na te denken, maar kon evenwel geen plan vinden om van het stellingsvoordeel te profiteren. Iets later volgde (zoals gebruikelijk) wat witte onoplettendheid. Zwart was wel alert: op zijn 24e zet won hij met een taartvorkje een kwaliteit en een pion. Voorzichtig doorschuifelend kon Zwart 31 zetten later de felicitaties in ontvangst nemen."
Op bord 5 mocht invaller Jeroen aantreden tegen Jan van der Sleen. Over zijn partij schrijft hij: "Ik weet in de opening (Geweigerd Damegambiet, Marshall-Verdediging) een pionnetje van Wit af te pakken, waarna ik de kans krijg om een tweede te winnen. Zie diagram.
Op dat moment gaat er van alles door mijn hoofd. Wil ik die pion wel slaan, en zo ja, met wel stuk? En moet ik niet eerst mijn dame verplaatsen om mijn loper en toren te kunnen ontwikkelen? Na wat wikken en wegen besluit ik met het paard te nemen (11... Pxd4), waarna Wit 12.Dh3+ speelt. Hoewel ik een schaakje daar of op g4 wel had zien aankomen, verslik ik me in de volgende zet. Waar 12... Kb8 de meest logische zet is (computer zegt +1,2 in mijn voordeel), bega ik een blunder eerste klas met 12... Dd7?? En nu valt mijn paard door 13.Txd4 Dames ruilen en daarna zijn toren pakken is hier helaas geen optie meer voor mij, omdat Wit de luxe heeft mijn dame nog even te laten staan en in plaats daarvan de vervelende tussenzet Txd8+ te spelen. In de dertig zetten die ik nog stug doorspeel, blundert mijn tegenstander helaas niet terug. Die is veel te ervaren om dit nog weg te geven. Een kostbare fout die resulteert in een onnodig verlies, want tot aan zet 12 sta ik prima en behoort een remise zeker tot de opties, is mijn overtuiging."
Gelukkig hadden we nog Allerd. Hij kwam tegen Jona Dijksterhuis goed uit de opening omdat Zwart een gedrongen stelling kreeg, maar deed dat voordeel teniet door het een en ander af te ruilen. Vervolgens kreeg Zwart met zijn paardenpaar een aanval op de witte koning, die Allerd ternauwernood kon verdedigen. Daarna was het weer de beurt aan Allerd: met een pionoffer won hij een kwaliteit en na nog een matdreiging te hebben gepareerd kreeg hij een beslissende aanval op de zwarte koning. Jona gaf op toen torenverlies en mat niet meer te voorkomen was.
Aan bord 7 speelde Daan tegen Piet Anjema. Uit het verslag van Veenendaal begrijp ik dat Daan in het begin een stuk won tegen drie pionnen. Zijn tegenstander wist echter een matnet te vlechten, waar Daan ondanks een aantal schaakjes niet ongeschonden uit kon ontsnappen.
Dan blijft er nog een partij over: die van Frans Drummen. Hij schrijft: "Ik speelde met wit tegen een jonge Veenendaler, te weten Joas Meyer. In een Damegambiet wisselden voortdurend de kansen. Rond de 15e zet slaagde mijn tegenstander erin veel druk te zetten met zijn dame en loper op de diagonaal a8-h1. Ik moest voortdurend stukken terughalen om mijn koningsstelling te beschermen. Bij de 22e zet slaagde ik erin dames te ruilen en was er geen acute spanning meer in de partij. Ik bood remise aan, dit werd geweigerd. Na nog 10 zetten en wat stukkenruil kwam ik beter te staan met een vrijpion. Nu bood mijn tegenstander remise aan wat ik dan weer weigerde. In het lopereindspel met ieder drie pionnen liep echter alles vast en was remise het slotakkoord. Een uitslag die recht deed aan de hele partij."
Zo verloren we met 1,5-6,5. We hadden ons meer voorgesteld bij de competitiestart, maar het seizoen is nog lang. Hopelijk hebben we in de tweede ronde meer succes. Dan spelen we thuis tegen ASV 8.
Lucas de Jong
|
|
