|
|
|
|
SMB 2 SOS claimt kampioenschap in stijl
dinsdag 25 maart 2025 |
 |
|
|
Het zat er al een tijdje aan te komen, maar na dinsdagavond 18 maart is het officieel: SMB 2 is de kampioen van klasse 3D! Ook tegen OPC 2 waren we een maatje te groot, met als kers op de taart een match waarin we allemaal ongeslagen bleven.
Laagvlieger OPC 2 (met slechts 2 van de 10 mogelijke matchpunten) leek op voorhand niet over de wapens te beschikken om het ons moeilijk te maken, maar dan is er altijd nog Wilbert met zijn boeiende feitjes. Die wist namelijk te melden dat onze tegenstanders uit Doorwerth in alle vijf voorgaande ronden telkens minstens 2 bordpunten bij elkaar hadden weten te schaken. Een mindere avond van onze kant zou daarom wel eens tot een puntendeling (of erger) kunnen leiden. Niets was echter minder waar, want we trakteerden OPC op hun grootste nederlaag tot nu toe.
Frans was de eerste die klaar was: "Ik speelde met zwart aan bord 5 tegen Ronald Blijlevens. Iemand zonder rating en dat is altijd griezelig spelen: soms is zo iemand een echte amateur, schaakkluns of vriendelijke thuisschaker die het niet uitmaakt wat het resultaat wordt. Voor hetzelfde geld kom je echter tegenover iemand te zitten die een aantal jaren niet geschaakt heeft (bv. vanwege studie of werk) en toen een rating had tegen de 2000. Mijn tegenstander zat er een beetje tussenin. Sterke zetten afwisselen met zwakke. De partij verliep als volgt:
In een open partij werd het een strijd om het centrum. Gelijkopgaand. Rond de 18e zet overzag ik een venijnige uitval van zijn dame op mijn koning. Bovendien had hij daarbij steun van loper en paard. Ik gaf geen cent meer voor mijn stelling. Stond m.i. totaal verloren. Gelukkig kon ik net op tijd mijn dame activeren voor support (had hij makkelijk kunnen voorkomen). Ik wist dames te ruilen en de aanvalsoperatie van mijn tegenstander kostte me slechts 1 pion. Ineens bleken mijn stukken ook samen te werken en ik won zowaar een pion terug. Heel opgelucht. Materieel waren we weer in evenwicht en ik bood toen meteen remise aan (omdat ik niet echt vertrouwen had in mijn pionstructuur). Het werd meteen geaccepteerd, want Ronald zat nog met zijn teleurstelling dat zijn mataanval was afgeslagen. Blij met het halve punt."
Teamcaptain Paul was de tweede die de stukken op mocht bergen. Hij nam het aan bord 6 op tegen Wim van Heel. Paul vertelt: "De opening kwam ik met wit goed door. De tegenpartij was direct in de problemen op de damevleugel en het centrum was voor mij. In het middenspel gingen de dames eraf, maar positioneel stond ik er goed voor. Ik probeerde hem niet te onderschatten, wat moeilijk was omdat hij vreemde zetten deed. Uiteindelijk kwam het tot een eindspel waarbij het qua stukken gelijk stond, maar ik wel de sterkere partij was en initiatieven kon ondernemen. Ik kon zijn ongedekte paard pakken met mijn toren. Hij kon mij dan wel schaak geven met zijn toren op de a-lijn, en hij dacht zo een paard terug te winnen dat op de achterste lijn stond. Ik verraste hem volledig door mijn toren gewoon weer naast mijn koningterug te zetten om zo schaak op te heffen en het paard bij het slaan daarvan terug te pakken met de toren. Kortom: ik stond een stuk voor en met mijn sterke spel gaf hij direct op. Frans had ondertussen met een druk pratende tegenstander als eerste een remise, ik was de tweede in de rij, maar wel met winst!"
 | | stelling na 16.a3 |
| |
|
En zo stonden we met 1½-½ voor. Geen vuiltje aan de lucht. Zeker niet met een sterk spelende Lucas, de volgende SMB'er met een resultaat. "Ik speelde aan het tweede bord tegen Albert Kroon. Zo'n elf jaar geleden had ik al eens tegen hem gespeeld in de externe competitie en ik wist nog dat hij in die partij ontzettend lang nadacht over zijn zetten. Dat bleek ook ditmaal het geval. Bovendien kwam ik al heel snel goed te staan omdat hij in de opening een aantal tempi verloor (onder meer door met zijn loper op en neer te gaan tussen b4 en d6). In deze stelling had ik nog ruim een uur en hij zo'n 20 minuten. Hier ging Zwart met zijn loper naar het verkeerde veld: 16...Ld6? Dat stelde mij in staat een pion te winnen bij aanhoudende druk met 17.Lxd6 Dxd6 18.Pxg5! Ik hield dit voordeel vast en op zet 23 ging Zwart in vrijwel uitzichtloze stelling door de vlag. Zo was mijn overwinning een feit, waarmee we op 2½-½ kwamen. Nog maar één punt nodig voor het kampioenschap.''
Zelf speelde ik aan bord 4 om weer eens wit te hebben (dank aan Wilbert, die bereidwillig doorschoof naar bord 3). Mijn tegenstander van de avond was Hans Derksen. Nadat ik op zet 6 al een pion cadeau kreeg, had ik de partij grotendeels onder controle. Ik drong direct aan op een dameruil en keek tegen een prettige stelling aan. Zeker wanneer ik de koning van de veilige achtste rij naar de zesde weet te lokken, waardoor rokeren van de baan is. Mijn plan van aanpak? Nog wat meer afruilen, mijn koning centraliseren en dan proberen om met 7 tegen 6 pionnen ergens een doorbraak te forceren.
Helaas komt het niet zo ver. Omdat ik rond zet 30 een klein foutje met mijn koning maak, wordt de stelling opeens gelijk. Ik dreig zelfs een pion achter te komen. Alle hens aan dek dus. Zwart profiteert echter niet en ik pak het initiatief terug. Ik voel aan dat ik beter sta, maar van het plan om op te stomen met mijn pionnen komt het niet meer. Onze laatste overgebleven paarden houden elkaar namelijk te lang in de houdgreep, waardoor ik een stuk mis om mijn pionnenopstoot te begeleiden. Er vallen wat pionnetjes aan beide kanten en ik eindig met een randpion en een paard tegen het eenzame zwarte paard. Ondanks de uitzichtloosheid op winst, speel ik door in de hoop op een blunder van Zwart. Die komt er niet. Een frustrerende, maar leerzame pot die uiteindelijk in remise eindigt. Onnodig, maar dit halfje hielp ons in ieder geval aan een totaal van 3 bordpunten, dus minimaal een puntendeling.
Wilbert zorgde ook voor een halfje deze avond, maar wel eentje met grote gevolgen. Dit heeft hij er zelf over te zeggen: "Nadat ik in de interne competitie twee keer verslagen werd op gebrek aan openingskennis, volgde ik het advies van een clubgenoot om alleen een opening te spelen als je die goed kent: 1.e4 d5, Scandinavisch. Mijn tegenstander Herman Molendijk ruilde wanneer hij dat kon en we speelden beiden vrijwel foutloos. De computer bevestigde na afloop dat, afgezien van een foutje van mijn kant dat hij niet zag, nooit iemand meer dan een half punt voorsprong had gehad. Hij bood remise aan, maar ik was ervan overtuigd dat hij toch niks kon en speelde nog even door. Toen bleek dat ik ook niks kon. Het leverde een niet zo spannend half puntje met zwart op, dat wel het kampioenschap veiligstelde: 3½-1½."
 | | stelling na 25.Tfc1 |
| |
|
Hoera, de buit was binnen! Nu was enkel nog de vraag hoe ruim onze overwinning uit zou vallen. En of OPC hun reeks van minimaal 2 bordpunten in iedere match zou kunnen voortzetten. Niet als het aan Jelle lag. Hij speelde aan zijn vaste bord 1 een leuke partij om te volgen, met een einde om van te smullen. Onze vedette aan het woord: "Deze keer mocht ik spelen met de zwarte stukken tegen Ahmad Abou Arshed. In een vierpaardenopening heb ik een kans op pionwinst gemist, maar daar stond wel tegenover dat ik het initiatief bleef houden. Op zet 10 dwong ik Wit om f3 te spelen waarna er een gaatje kwam richting de rokadestelling. Wit staat steeds onder druk, maar bleef wel steeds de goede zetten vinden.
Rond half 11 speelde Wilbert remise en was de teamwinst een feit, waardoor ik daar geen rekening meer mee hoefde te houden en vrij kon spelen. Helaas bood mijn tegenstander remise aan op het moment dat de teamwinst net binnen was en ik een goede winstkans zag. Deze kwam ook nog op het bord, zie diagram. Wit heeft zojuist Tfc1 gespeeld. En de witte stelling stort volledig in na 25... Lc4! Er volgde 26.Pg3 Tb5 27.Da4 Db6+ 0-1. Ook andere zetten zijn hier niet meer speelbaar voor Wit, op 26.Pd4 e5 volgt stukwinst en op 26.Kf1 Tg5! 27.g3 Tb5 28.Da4 Dc6 wordt het ook lastig."
En zo kwam de langverwachte kampioensavond ten einde: 3x winst, 3x remise (= 4½-1½ voor SMB) en dus wederom geen matchpunt gemorst. Kijken of we de competitie perfect kunnen afsluiten door ook tegen middenmoter Zevenaar een overwinning te pakken. We kunnen in ieder geval leunen op een prachtige statistiek, want tot nu toe hebben we iedere ronde minimaal 4 bordpunten gepakt. Leuk detail: we spelen de slotronde op ons vertrouwde thuisbasis 't Hert.
Jeroen
|
|
|
| |
|
|
