dinsdag 11 november 2025

Een waardige strijd tegen Pion/Mook

Op zaterdag 1 november speelde SMB 1 haar 2e wedstrijd tegen Pion/Mook combinatie 2. Op papier hadden we het voordeel, vooral aan de lagere borden. Het team had ook nog eens van hun teamleider te horen gekregen dat er niet zomaar remise aangeboden mocht worden. De druk lag dus aan onze kant om te bewijzen wat we waard zijn!

De wedstrijd begon met een gat op ons zevende bord. Charles was helaas ietsje later, wat hem ongeveer een kwartier nadeel op de klok opleverde. Hij wist daar aardig van terug te komen, maar de tijdsdruk werd toch wel erg vervelend. Later meer daarover.

De eerste partij met een resultaat kwam van ons 8e bord, waar invaller Eric de Ridder speelde. Helaas moest hij in Niek van Diepen zijn meerdere erkennen toen er een mooie versie van Anastasia's mat op het bord kwam na een dameoffer. Eric's commentaar: "Ik haat paarden. Nadat ik recent tegen Luc en Jan Roelof een paardzet over het hoofd had gezien, had ik in deze partij de dreiging Pe2 wel gezien. Dus wat speel ik? 17.Pd2? en na 17... Pe2 18.Kh1 Dxh2!! gaf ik op. Een troost is dat ik al veel slechter stond dan ik dacht en deze combinatie voorkwam een lange lijdensweg. Doordat ik zo snel klaar was, had ik voldoende tijd om alle partijen te kunnen volgen, zodat ik toch nog een leuke middag had. Hopelijk volgende keer beter."

Het volgende resultaat kwam ongeveer een uurtje later, van ons eerste bord. Emeline Smit speelde tegen Frans Hazenberg met zwart en kwam al snel in bovenstaande ingewikkelde stelling terecht. Hier moet Wit gewoon rustig verder spelen met ontwikkelingszetten als Le2, Dc2, etc. In plaats daarvan besloot Wit om de situatie in het centrum te verhelderen met 11.Lxc5 dxc5 12.dxc6 bxc6 (anders worden de lichte velden te zwak) 13.Df3. Geloof het of niet, volgens de computer staat Zwart hier na 13... O-O al compleet gewonnen. "Mijn tegenstander vond niet de beste verdediging en gaf 6 zetten later al op toen de dame verloren ging. Een lekker vroeg puntje om de rest op gang te helpen!"

Nu het bovenste en onderste bord elkaar weggestreept hadden moesten de middelste 6 spelers het waar gaan maken. Luc had een zware partij aan bord 6, dus langzaamaan begon ik me toch een beetje zorgen te maken. Gelukkig stonden Jan Roelof (bord 3) en Thomas Manschot (bord 2) erg prettig, dus dat gaf me weer goede hoop. En zelf mocht ik het volgende resultaat geven:

Met zwart tegen Pierre de Leeuw was ik als derde speler klaar aan het 5e bord. Hier speelde ik c4, waarbij ik de lijn uit de partij als kritiek had uitgerekend. De tactische voortzetting na Pd4 Ld5 Dh5 en Tg8 werd mijn tegenstander fataal, want hier speelde Pierre Lf3??. Dit kost helaas na Pxd4! een stuk, want na Lxd5 Pe2+ Kh1 Txd5 Tfe1 lijkt het paard op e2 gevangen, maar ik had gezien dat ik met c3 het stuk kon redden. Ook dit had nog wat tactische gevolgen die ik gelukkig goed had uitgerekend. In het eindspel dat volgde was mijn conversie naar winst allesbehalve perfect, maar toen ik een dameruil kon forceren moest Pierre zich toch gewonnen geven.

Terwijl ik in het café zat te analyseren kwamen langzaamaan meer uitslagen binnen rollen. Peter wist zijn tegenstander in de val te lokken, gevolgd door Thomas die het Jorg Benningshof al vanaf het begin moeilijk had gemaakt. 2 winstpunten erbij. Daartegenover stond helaas Luc, die zijn tegenstander enorm veel respect gaf voor een aantal mooie zetten. In de analyse bleek ook dat Ton Thijssen een prachtige partij had neergezet waar Luc niet goed genoeg uit de problemen wist te blijven. Df5! was de zet die door beide spelers meermaals als briljant werd bestempeld.

Ten slotte waren er nog maar 2 spelers bezig, Charles Peelen aan bord 7 en Jan Roelof Moll aan bord 3. Jan Roelof had het voor elkaar gekregen 2 pionnen te winnen, maar daarbij werd in bovenstaande stelling zijn loper een beetje buitenspel gezet toen Wim Gielen c4 speelde. Nu zijn er 2 routes terug en Jan Roelof koos helaas de verkeerde: Lb1! met de druk op d3 maakt het voor wit extreem moeilijk om meer ruilen en een verloren eindspel te voorkomen. Er kwam echter Lb3 om via a4 terug te gaan, wat nog steeds goede winstkansen gaf, maar Wim wist goed tegenspel te houden en na een tijdje ontsnapte Wim toch met de remise.

Als laatste begonnen en ook als laatste nog aan het spelen: Charles aan bord 7 tegen Alexander Bouwman. In zijn eigen woorden: "Ik speelde met zwart tegen Alexander, maar omdat ik me had verslapen begon ik de partij met een kleine achterstand op de klok. Na een redelijk simpele Caro-Kann kwam ik in een fijne stelling met een klein voordeel. Helaas werd de tijd al snel een probleem doordat ik op zet 20 nog maar 12 minuten over had (mijn tegenstander 19 minuten). In de tijdnood verlies ik mijn voordeel en op zet 41 is een pionverlies niet meer te voorkomen. Gelukkig zijn mijn stukken erg actief en al snel blundert hij door een paardvork de pion weer terug, maar door zijn verbonden vrijpionnen lijkt hij nog steeds beter te staan. Op zet 59 besluit ik dan maar remise aan te bieden in een stelling waar zijn pionnen nog steeds gevaarlijk zijn, hij accepteert en na vijf uur spelen eindigt de partij in remise."

Eindresultaat: 5-3. We mogen weer 2 matchpunten meenemen van deze wedstrijd! En als we de trend in deze resultaten voortzetten eindigen we het seizoen met een 7.5-0.5 winst. Voor nu eerst maar eens voorbereiden op 22 november, dan staat de eerste uitwedstrijd in Veenendaal op de planning.

Jetse Schoffelmeer