zondag 7 december 2025

Blunders in Veenendaal

Twee weken geleden werd door SMB 1 de derde ronde in Veenendaal gespeeld. Het was een gezellige locatie met zelfs een live bord, dat achteraf toch niet bleek te werken. Met een strategische opstelling hadden we goede hoop om weer wat matchpuntjes mee naar huis te nemen.

De dag begon met een winstpunt van Emeline aan bord 2, die tegen Emma de Vries een hele interessante versie van de Philidor Defence, waar het al snel erg scherp werd toen Emma met g4 een pion weggaf. Dit offer werd helaas niet goed opgevolgd en meticuleus door Emeline afgestraft. Het eerste bordpunt mochten we ons toerekenen.

Jan Roelof met wit aan bord 3 had het volgende te zeggen: "Mijn tegenstander stelde zich met zwart op in een Caro-Kann, de Paard-f6 variant. Dat paard op f6 sloeg ik, en zwart nam terug met de e-pion. Terugslaan met de g-pion wordt als beter beschouwd, want na exf6 krijgt Zwart op termijn een theoretisch slecht eindspel; zover was het echter nog niet. Zwart koos er niet voor om zijn stelling met c6-c5 te bevrijden, maar werkte aan actief stukkenspel op de koningsvleugel. Daarbij vergaloppeerde hij zich, want ik kon een zwarte loper klemzetten. Die loper werd ingeleverd tegen twee pionnen, en daarna was het uitschuiven." Dat was aan Jan Roelof wel besteed, dus we hadden ons 2e bordpuntje.

Helaas was ik zelf aan het 8e bord intussen niet meer zo tevreden, en was ik in deze stelling op zoek naar activiteit. Ik dacht dat meteen e5 mijn loper buitenspel zou houden, dus begon ik met Lf4. Toen mijn tegenstander daarop reageerde met Le5 wilde ik mezelf voor mijn hoofd slaan, maar ik kon nog een pokerface houden. Ik was geforceerd te ruilen met Lxe5 Txe5 en te accepteren dat ik daar gewoon moet verdedigen met Tg6, mijn kans op activiteit was verkeken. In plaats daarvan miste ik mat in één na Tf8 Txe6 waar ik van plan was Tf1+ Ka2 Tff2 te spelen. Te8# zou daar toch een beetje een probleem zijn. Helaas is er na Txe6 ook niets meer te redden aan mijn stelling, dus na een niet al te lang tegenstribbelen moest ik een bordpunt weggeven.

Thomas aan bord 4 had een soortgelijk gevoel bij zijn partij. Een meesterwerk van strategie tegen een geïsoleerde damepion leverde hem uiteindelijk 2 pluspionnen op. Helaas werkte hij zichzelf daarna in de nesten door zijn paard op de achterste rij te laten pennen, en moest hij materiaal terug gaan geven. Toen dat met een paardvork gebeurde was het een verloren zaak. -1 bordpunt.

Charles aan bord 5 had een moeilijke partij waar hij weinig kansen kreeg, en uiteindelijk het onderspit moest delven. Onze andere jeugdspeler, Teun aan bord 7, had het volgende te zeggen: "Ik speelde met wit een aanvallende partij in het begin, maar nadat een truc niet werkte stond ik minder, en kwam ik uiteindelijk een pion achter te staan. Na een lang gevecht wist ik uiteindelijk er een remise uit te slepen." Gelukkig nog een halfje meegenomen!

Peter Schut had een solide remise aan bord 6 om de stand op 4-3 achter te laten staan. Nu keek iedereen naar Luc aan bord 1, die aan het strijden was om ons met een matchpunt naar huis te laten terugkeren. De partij was ruim het langst bezig, met het volgende commentaar van Luc zelf:

"Ik was nog in bekend terrein in de opening (Cambridge Springs), waar ik mijn tegenstander uitlokte om met de dame een pion te gaan snoepen op de damevleugel. Matthijs vond dit er vast aantrekkelijk uitzien, want hij was diep in gedachten verzonken, maar besloot toch om eerst de ontwikkeling door te zetten. Maar door wat onhandige pionzetten op de damevleugel bleef de 'Franse' loper achter. Langzaam kon ik de druk blijven opvoeren en uiteindelijk kreeg ik Zwart in de problemen op het bord en op de klok.

Eerst was het een pion die viel, de toch wel zeer belangrijke f-pion. En vervolgens kwam zijn koning in de problemen. Ik zag hoe ik hem in een batterij kreeg met talloze aftrekschaakjes. Maar op miraculeuze wijze was er geen keiharde knock-out. Ik investeerde de rest van mijn tijd, maar was waarschijnlijk een zet eerder van het pad afgedwaald. Dan maar naar een eindspel. Ik had al een pion gewonnen en had nog steeds alles naar mijn verlangen. Ik stond actiever, zijn koning was nog steeds een probleem. En het duurde niet lang voordat het een 4 tegen 2 toren eindspel was. Dit wist ik redelijk zelfvertrouwd uit te spelen. Er kwam wel nog een moment waarop mijn hart een slag oversloeg. Matthijs had nog een geniepig valletje opgezet waar hij de toren kon offeren vanwege pat! Ik heb van geluk mogen spreken dat het niet geforceerd was om het offer aan te nemen. Weer bewust van het feit dat je altijd moet blijven opletten heb ik de rest netjes uitgeschoven."

Het resultaat: 4-4. 1 matchpunt. Niet het resultaat waar we naar zochten, maar we hebben de mogelijkheid tot kampioenschap nog in eigen hand. De volgende wedstrijd zal de alertheid tegen blunders hopelijk maximaal zijn!

Jetse Schoffelmeer