|
|
|
|
SMB 6
vrijdag 16 november 2007 |
 |
|
|
Wat is SMB 6? Wie spelen er in? Wat presteren ze? Een paar vragen waar maar zeer weinig mensen het antwoord op weten. En dat valt te begrijpen. Tot vlak voor de eerste speelronde wisten wij als teamleden niet met wie we samen moesten spelen, en zelfs dat werd later nog veranderd. Daarom zal ik mij in dit stuk meer wijden aan wie we zijn, dan aan wat we presteren.
SMB 6 is als Sparta Rotterdam. Een selectie met de kwaliteiten om voor lijfsbehoud te kunnen gaan, maar door pech in het bezit van de door velen gehate rode lantaarn. In de begin jaren van de Tour de France werd dit kleinood voor sommige renners als de heilige graal gezien. Die renners probeerden als laatste binnen te komen, want er viel meer eer te behalen door laatste te worden dan door tiende te worden. Helaas staat de rode lantaarn in de competitie nog altijd voor degradatie. En om eerlijk te zijn: dan is het toch leuker om in de middenmoot te eindigen. Dat is dan ook de doelstelling van dit seizoen, net zoals dat bij Sparta het geval is. Proberen boven de degradatiestreep te blijven, om zo weer gegarandeerd te zijn van een jaartje op een niveau waar het team thuis hoort.
Maar wie spelen er dan zo al in SMB 6? Op bord 1 zit onze eigen Charles Dissels, Yannick Wouters. Een rustige, jonge speler die weet hoe hij moet scoren. Zowel Charles als Yannick zijn op dit moment topscorer. Dissels met drie doelpunten bij Sparta, Yannick met anderhalf bordpunt bij ons. Na twee competitierondes staat hij dan ook bovenaan de individuele ranglijst. Aan het schaakbord is Yannick net als in het echte leven. Altijd rustig en zijn tijd goed gebruikend. Wegens zijn nog korte schaakcarrière wordt hij nog wel eens onderschat, maar als hij zich kan blijven ontwikkelen als de laatste maanden, dan moeten wij als het 6e gaan vrezen dat we Yannick volgend seizoen kwijt raken aan het 4e of het 5e.
Op bord 2 was lange tijd onduidelijk wie er zou spelen. Tijdens de eerste competitieronde werd aan dat bord nog plaats genomen door Jacques van de Meer, maar hij besloot er al snel de brui aan te geven. Zijn plaats werd ingenomen door nog een jonge speler, Robin Oostrum. Een vergelijking valt hier te maken met Sepp de Roover. Een jonge speler, die erg veel wedstrijden speelt. Allebei zijn het spelers waar je op kunt vertrouwen, alhoewel ze af en toe moeite hebben om hun punten te scoren. Zo gaf Robin in de twee competitieronde een overwinning uit handen tegen een 1800+ speler, waarna hij zelfs met niets achterbleef. Een verdere vergelijking met de Roover valt te trekken in de voorliefde voor PSV. Sepp heeft weliswaar nooit voor het eerste gespeeld, maar hij heeft wel meerdere jaren in de jeugdopleiding doorgebracht. Nou wil ik hier niet mee zeggen dat Robin dat ook heeft gepresteerd, maar wel is hij al jaren lang een frequent bezoeker van het Philips Stadion. Waar Huub nog wel eens te laat komt door Law and Order, komt Robin wel eens niet opdagen omdat PSV speelt.
Aan bord 3 speelt Dorus Peelen. Zijn speelstijl heeft veel weg van die van Sander Westerveld. De stelling vaak goed gesloten houden, maar helaas af en toe fouten maken die dan verschrikkelijk hard worden afgestraft. In de tweede speelronde kwam dit goed naar voren. Dorus speelde goed en degelijk, maar hij zag een paardvorkje over het hoofd. Het resulteerde in het verlies van de Dame, en al snel ook in het verlies van de partij. Als hij de vorm weer terug kan krijgen, dan kunnen zowel wij als Sparta misschien weer naar boven gaan kijken.
De bord 4 speler van dit team is Jan Aalbers. Onze eigen Olav Lindenbergh. Zeker gezien de leeftijd, de routinier van het elftal. Zelf ken ik Jan niet bijzonder goed, maar hij komt op mij over als een hele rustige man buiten het schaken om. Maar net als Lindenbergh kan het af en toe binnen de lijnen van het veld een beest zijn. Soms wordt een wat ongepolijste en iet wat onorthodoxe verdediging of aanval niet geschuwd om het beste resultaat te krijgen. Helaas komt het in de competitie nog niet helemaal uit. Toch heb ik goede hoop dat het nog goed komt met de prestaties van Jan. Als het team beter gaat presteren, zal Jan ook gaan scoren. Misschien dat Lindenbergh dan ook eens wat beter gaat voetballen.
Nu ik bij bord 5 ben aangekomen, realiseer ik me dat nog niemand weet wie dit aan het schrijven is. Wel nu, dat zal ik dan maar gaan vertellen. Roel Klein is de naam, zoals gezegd de bord 5 speler van dit team. Het is altijd moeilijk om iets over jezelf te vertellen, maar als ik dan toch een vergelijking moet maken lijk ik misschien nog wel het meeste op de speelstijl van Rachid Bouaouzan. Waarschijnlijk gaat er bij sommige een belletje rinkelen bij deze naam, maar dan wel een negatief belletje. Dat kan ook kloppen. In het seizoen 2004/2005 deed hij een geslaagde poging om de voetbalcarrière van Niels Kokmeijer te beëindigen. Daar distantieer ik mij dan ook volledig van. Qua speelstijl lijk ik wel een beetje op Rachid. Vaak aanvallend en agressief, waarbij mooie dingen afwissel met blunders. Dat heeft mij dit seizoen tot nu toe ook een beetje de kop gekost. De partijen waren niet slecht, maar die twee foutjes die ik iedere keer maak worden genadeloos afgestraft. Als ik leer om de fouten uit mijn spel te halen, dan zit er veel meer in dat tot nu toe is gebleken. Net als bij Rachid.
Last but not least, de teamcaptain Niels Radder. Niels is onze eigen Sjaak Polak. Niels beschikt namelijk over een heel arsenaal aan uitspraken. Het zijn weliswaar niet uitspraken als “Hij was lingo in mijn broek aan het spelen” en “Met de broek op de knieën en een volle hand erop”, maar het zijn toch altijd uitspraken die mijn wenkbrauwen kunnen doen fronsen. Zodra het over openingen gaat is Niels er als de kippen bijvoorbeeld een aantal varianten op te noemen van het Konings-Indisch of het Slavisch. Niels is binnen ons team dan ook de enige die dat kan. Helaas is hij tot nu toe niet verder gekomen dan een half puntje, maar de verbetering zit er al wel in. Misschien komt het omdat hij een voorschot heeft genomen op dit verslag. Hij speelt namelijk ook competitie bij Het Kasteel. En zoals de voetbalkenners onder ons weten: de naam van het stadion van Sparta is Het Kasteel.
Dan is nu toch de vraag: wat moet er nu gaan gebeuren. Bij Sparta werd Gert Aandewiel op non-actief gesteld (lees: op straat geschopt). Moeten er bij SMB dan ook koppen gaan rollen. Zo ja, van wie dan? De teamcaptain? De teamindelers? De trainers? Ik weet het niet. Vooralsnog is het misschien het beste om de situatie te houden zoals die is. Aandewiel kreeg maar liefst elf wedstrijden de kans om te gaan winnen, voordat Ad Interim de boel overnam. Misschien dat het bij ons eerder het tij gekeerd kan worden. We zullen ook wel moeten, gezien het feit dat de competitie maar zeven speelrondes kent.
Roel
PS: Bij deze wil ik mijn excuses maken aan Koker voor het ontbreken van een echt wedstrijdverslag. De volgende keer zal een verslag komen volgens de Kokerregels met details van de schaakpartijen.
|
|
| |
|
|
