| |||||
|
Ploeteren, een woord dat normaal niet van toepassing is op partijen van Huub Jansen. Maar op bord 7 was hij danig van slag. De volgende keer zetten we Huub weer op een hoog bord waar hij thuishoort, op zijn verzoek overigens. In een vrij gedegen partij wist Huub zijn toren in vijandelijk gebied weg te stoppen waarna dit kasteel door de tegenstander eenvoudig overmeesterd kon worden. En met een dikke kwaliteit minder kan zelfs Huub niet winnen. Jammer, volgende keer beter. Invaller Jan Aalbers had ook een zware dobber. Als invaller mocht hij aantreden tegen oud-SMBer Eric de Visser, die ongenadig was tegen zijn vorige clubgenoten. Aan het begin van de avond werden we poeslief begroet als vrienden, maar Eric bleek een echte roofkat. De wet van de gelukkige invaller ging in dit geval niet op, maar we zijn Jan erg dankbaar voor zijn optreden. Met een stand van 3,5-0,5 zag het er voor SMB 4 niet goed uit. Een snelle blik op de borden leerde dat Bart, Oscar en ikzelf nog behoorlijke kansen hadden, maar Valentijn leed op bord 1. Hij gaf zich echter niet gewonnen en ploeterde voort, om de kans op 4-4 er tot het eind in te houden. Jammer genoeg was de tegenstander van Oscar minder onder de indruk van zijn prachtige paard op c4 dan ik. Een aantal zetten later was het paard aan de rand in de verdrukking geraakt en was de vijand binnengeslopen met een toren. In het vooruitzicht dat 4-4 onhaalbaar ging worden ging ik in mijn eigen partij akkoord met remise. Een plusremise tegen een tegenstander met rating 1898 was voor mij een overwinning en omzetten naar winst was me in een kwartier tijd niet gelukt. Omzetten naar verlies - zo weet ik uit ervaring - wel 4-1. Oscar probeerde uit alle macht met zijn prachtige paard de pionnenstorm te trotseren, maar de pionnen trotseerden hem. Helaas voor SMB 4, maar gelukkig voor de analyseruimte. Die werd uitvoerig benut na afloop van de partij, ligt die er in ieder geval niet voor niks. Valentijn ging ondertussen over op babyschaak. De sympathieke tegenstander liet hem een zet opnieuw spelen toen Valentijn tussen het loslaten en klok indrukken tot dieper inzicht kwam. Helaas was het niet diep genoeg. Ook een loper redt het niet tegen een pionnenstorm, en onze teamleider moest zijn meerdere erkennen in zijn tegenstander. Zes voor Elst, één voor SMB. Bart de Kort wilde kost wat kost zijn in ronde 1 weggegeven partij tegen Mook goedmaken in Elst. En dat deed hij met verve. Koelbloedig drukte hij zijn tegenstander in een hoekje en vond nog een andere winstmethode dan de toeschouwers langs de zijlijn. Gelukkig voor SMB 4 zitten de beste stuurlui niet aan wal, maar aan bord 5. Hadden we tenminste nog één winstpartij! Bart was met recht de man-of-the-match, maar na afloop toonde hij zich een groot sportman door bescheiden te blijven. "Ik vind mezelf niet zo goed hoor." Nou Bart, wij vinden je wel goed. Met 6-2 op zak gingen we met gemengde gevoelens naar huis, maar aan de gastvrijheid lag het niet. De Elster Toren was erg gezellig, maar op sportief vlak een klasse beter. O ja, zo'n Peugeot 607 rijdt best lekker. Pa Phijffer mag ons vaker ophalen.
(Jos Claessens) | |||||