De 2e ronde van de OSBO-competitie verliep voor SMB 4 helaas niet naar wens. We speelden tegen het team van Het Kasteel 4 uit Wijchen. Gezien het feit dat we een thuiswedstrijd speelden en gezien de verschillende ratings van de tegenstanders hoopten we op een overwinning.
Geurt Gijssen speelde voor het eerst bij ons mee. Geurt had jarenlang niet meer actief geschaakt, maar vond het leuk om toch een paar keer mee te spelen in het "veteranenteam" (van harte welkom) en het feit dat hij (dacht ik) een rating had/heeft van ongeveer 1800 is een prima ruggensteun voor elk team dat speelt in de 3e klasse.
Willem Dentz was daarom deze keer non-playing captain en gaf morele support via de zijlijn. De strijd nam een aanvang en we kwamen best goed uit de startblokken. Evert Niessen speelde de Caro-Kann opening en dan de Panov-variant (beginzetten: 1.e4 c6 2.d4 d5 3.exd5 cxd5 4.c4). Hij kwam beter uit de opening en kwam zelfs een pion voor. Stond eigenlijk de hele avond beter maar ging helaas in het eindspel onderuit. Waar het precies misging heb ik niet meegekregen, maar onze eerste nul was een feit.
Jan Schillings zijn partij heb ik goed kunnen volgen omdat ik naast Jan zat. Ik zag dat hij een pionnetje achterstond maar de stelling leek me toch wel gelijkwaardig, althans houdbaar voor Jan. Jan speelde lang door en er kwam op het eind van de avond een pionneneindspel op het bord (5 tegen 4, vervolgens 4 tegen 3 pionnen) dat nog steeds remiseachtig oogde. Zijn tegenstander wist echter het pionnenspel uiteindelijk naar zich toe te trekken (betere positie van zijn koning) en Jan moest capituleren,
Peter Groenewald kwam op een remise uit. Hij vertelde dat zijn partij eigenlijk wel de hele avond gelijk op ging. Wel de nodige verwikkelingen op het bord maar er was niet meer uit te halen als een puntendeling. Henny Goverde bracht ons de eerste winst. "Een sterke partij gespeeld." Dat waren de woorden van Pieter van Groenestijn die een tijdje bij deze partij had staan kijken. Henny kwam 2 pionnen voor die vervolgens parmantig konden doorlopen op het bord. Zijn tegenstander moest een loper geven om deze opmars te stoppen en toen was het afgelopen.
Mijn partij. Ik speelde tegen ex-SMBer Niels Radder. Geeft altijd wat extra cachet en sfeer aan zo'n partij. Ik verloor helaas, al gun ik Niels zijn winst. Vandaag, woensdag 9 november, de dag na de wedstrijd, heb ik onze partij op de computer ingevoerd en die gaf met grafieken aan dat het een partij was met zeer veel wederzijdse pieken en dalen. Twee spelers die veel directe winstmogelijkheden over het hoofd hebben gezien, verschillende beslissende combinaties hebben gemist en sterke met echt slechte zetten afwisselden. Al met al, teveel om op te noemen. De computer bleef beleefd en gaf net niet aan dat er twee prutsers bezig waren. Soort koffiehuisschaak mompelde het ding. Het was daardoor wel een erg spannende partij. Wat me nooit overkomt overkwam me nu wel. Tijdnood. De laatste zetten waren van mijn kant "tegen beter weten in". Niels proficiat.
Geurt Gijssen deed het naar verwachting. Prima dus. Hij speelde een gedegen en sterke partij. Hij won, maar toen was een plusscore als team-eindstand al niet meer haalbaar. Ik vroeg Geurt hoe het nou was om weer eens een schaakpartij in competitieverband te spelen. Nou, de spanning was hem niet meegevallen, dat was echt wel weer wennen.
We verloren met 3.5-2.5. Gezien het spel en het verloop van de partijen had het ook andersom kunnen zijn, in ons voordeel. Maar dat is misschien een slap excuus. Alleen de zetten op het bord tellen en niet de na-analyse. Volgende keer voor ons de winst.
Frans Drummen
|
|
