Graag had ik verteld hoe Jan of Rolf stipt om 11:11 's avonds het winnende punt had gescoord in een epische schaakderby op 11-11-11. Of dat Guus met nog 11 seconden op de klok van zijn stoel viel en daarbij per ongeluk zijn tegenstander mat zette. Helaas was het allemaal niet zo spannend als de goden ons wilden doen geloven: het vijfde team van Het Kasteel bood SMB 3 simpelweg te weinig weerstand om er een spannende schaakstrijd van te maken.
Over voortekenen gesproken: uitgezwaaid worden door de voorzitter zelf, dat moeten we vaker doen. Huub probeert zelfs nog een schunnige "René-mop" te vertellen, zonder al te veel succes. In Wijchen is het een weerzien met veel (ex-)SMB'ers. Bij onze tegenstander spelen Clemens Levink, Paul van Deemen en Maarten Kwaaitaal, en in de zaal lopen verder onder andere Jelle van Deemen, Caspar Hermeling en Niels Radder rond. Na wat handengeschud, maar zonder verhalen over hoe Jelle ooit jeugdkampioen had moeten worden, begint de partij dan ook pas rond kwart over acht. Tactisch, want behalve notoire laatkomer René hebben ook Rolf en Jan eerst heel Alverna doorgereden voor ze het wijkcentrum in Wijchen-Zuid wisten te vinden.
Om 11 over 9 zijn de eerste positieve berichten al bij me binnengekomen. Op de onderste drie borden gaat het hard: René heeft een (jonge) tegenstander die wel heel rustig opbouwt en niet door lijkt te hebben dat je een pion ook twee vakjes vooruit mag zetten. Jan speelt tegen diens broer en staat al een volle dame voor. Beide broeders gaan echter tot het einde door, wat gewoon 0-2 voor Jan en René is. Oscar heeft met een aantal combinaties genoeg winst op het bord en wedt zelfs voor 1000 euro dat hij gaat winnen.
Om 11 over 10 is het eigenlijk al gebeurd. Rolf en ik vinden de bokbier-aanbieding een stuk aantrekkelijker dan nog uren doorspelen en accepteren allebei remise. In wisselende stellingen: waar Rolf goed wegkomt, heb ik mogelijk wel winstkansen. Ik vind het echter wel prima en aan de bar komt Oscar niet veel later het winnende punt melden. Het is dan wachten op Guus, die met een grote grijns aan het bord zit. Terecht, want om half 11 is het gewoon 5-1 voor ons.
Om 11 over 11 rijden we dus gewoon weer richting Nijmegen. Gewoon? Niet voordat Oscar volledig verdwaalt in Alverna en de jeep het op de A73 begeeft. Oscar blijkt gelukkig over behulpzame vrienden en lekkere drop te beschikken, terwijl hij en Guus falen in hun poging het schunnige grappen-niveau van René te benaderen.
|
|
