|
|
|
|
SMB 1 met ut hert naar boven
maandag 28 november 2011 |
 |
|
|
In de derde ronde van de KNSB-competitie komt Venlo 2 op bezoek in 't Hert. Vol verwachting klopt ook ut hert van de SMB'ers want tevoren is bedacht dat de mannen uit het zuiden te pakken zijn. Een tegenvaller is wel dat ons eerste met drie invallers de verhoopte winst moet gaan pakken. Lars, goed in vorm, Wouter, sterke speler, en Hans, de tactisch sterk opererende teamleider, zijn afwezig. Daarvoor in de plaats Jacques, Peter en Huub.
Hieronder volgt een beknopt verslag, beknopt omdat de schrijver als debutant in SMB 1 van de zenuwen al nauwelijks een paard van een loper op het eigen bord weet te onderscheiden, laat staan de bewegingen van al die andere stukken op de rest van de borden met enige accuratesse volgen.
Ruben, als laatste begonnen aan zijn partij (waaraan waarschijnlijk een combinatie van laat van huis vertrekken en topdrukte tussen Arnhem en Nijmegen debet was), is ook als eerste klaar. In een gelijke stelling geeft onze man aan bord 1 remise. In de analyse komt hij er al snel achter dat zijn tegenstander in de opening ten onrechte is afgeweken van de gebaande paden en flink heeft misgetast. De onopgehelderde omstandigheden van de late aankomst spelen dan toch nog een rol want hij verzuimt flinke materiële winst te boeken, twee pionnen of een kwaliteit voorsprong zou een uitgeslapen Ruben vanzelfsprekend nooit hebben laten lopen. Gelukkig weet hij zich de rest van de middag verdienstelijk te maken, na de teleurstelling manmoedig te overwinnen met het verorberen van enige vijgen, door de partijen van nog spelende teamgenoten met zijn vorsende en goedkeurende blikken te volgen.
Daarna is het mijn beurt remise te maken, op bord 8, in een gelijke stelling, waar de echte muziek uit is. Mijn tegenstander kiest een sterke opzet tegen een thuis voorbereid universeel systeem en ik speel het middenspel enigszins tastend en niet dwingend genoeg om het kleine openingsvoordeel te behouden. De andere zes borden staan voor ons vrij voordelig dus ik kan op dat moment met een gerust hart remise aanbieden.
Roy op bord 3 speelt zijn lievelingsopening en heeft na een uur spelen een zeer prettig ogende stelling op het bord met een kleine kwaliteit voorsprong: loperpaar tegen een toren in een stelling waar de vijandelijke koning ernstig wordt bedreigd. Volgens eigen zeggen heeft hij "nog niks zelf hoeven bedenken". Dit pleit voor zowel de eerlijkheid als de voorbereiding van onze laconiek ogende jeugdtopper. Met gedegen en precies spel verbetert hij in het vervolg met elke zet zijn stelling tot plezier van de op volle sterkte aangetreden familie Van den Hatert. Deze samenspanning van krachten wordt de tegenstander van Roy uiteindelijk te veel en hij geeft op in hopeloze positie. Een fraai staaltje techniek.
Het wordt nog beter omdat Jacques (geef de penningmeester maar de zwarten en je kunt de volle punten gaan tellen...) in het vroege middenspel de tegenstander al meteen met een slechte pionnenstructuur opzadelt en langzaam zijn stukken naar de goede velden manoeuvreert. Juist als het nog een moeizaam geval dreigt te worden weet Jacques met een "pétit combinaison" een volle kwaliteit te winnen en daarmee de partij tot winst te brengen.
Helaas laat Dennis na een veelbelovend begin in het middenspel een paar steekjes vallen. De dynamische en vrij kansrijke stelling (zo op het eerste oog) verzandt in een positie waarin onze speler op bord 5 alleen nog maar kan verdedigen en dat met een slechte loper tegen een gaandeweg steeds oppermachtiger paard. Dennis verzint nog wat tactische trucs maar het mag niet baten, de zeer tevreden ogende tegenstander van Dennis tikt de partij bekwaam uit.
Op bord 4 gebeurt iets wonderlijks. Paul geeft een goede stelling met veel ruimtevoordeel langzaam geheel uit handen, tegen zijn sterke schakersnatuur in. In tijdnood is de stelling materieel wel gelijk maar staan de stukken van de tegenstander veel actiever en wordt het steeds moeilijker een sluitende verdediging te vinden. Met het verlies van Paul staat het 3-3. Dat maakt de partij van nog een andere invaller reuze belangrijk en ook ditmaal is er sprake van een cruciale bijdrage. Peter aan bord 6 weet na enige avonturen langs de rand van de afgrond de stelling te neutraliseren en bekwaam remise te houden: 3,5-3,5.
Dan is het aan Bram aan bord 2 om de wedstrijd definitief in het voordeel van SMB 1 te beslissen. Een partij met tegengestelde rokades waarin de vijandelijke koningsaanval door Bram wordt gepareerd en benut om enige pionnen te roven. Daarna is het zijn beurt om op de koning af te gaan en via enige voor de toeschouwers moeilijk te volgen en af en toe zorgen barende verwikkelingen komt er een messcherpe stoot door het centrum die de tegenstander laat capituleren. Opluchting alom bij de SMB'ers, de punten zijn binnen en we kunnen de vriendelijke tegenstanders uit Limburg breed lachend uitzwaaien.
Na afloop bemoeien een paar buitenstaanders zich in de analyse nog luidruchtig met Brams partij (helemaal in de geest van de gezellige en geanimeerde middag waarin René het snelschaaktoernooi in de koffieruimte wint) en de winnaar zelf staat minzaam lachend naast het bord van een afstandje het variantencomplex te bekijken. Hij heeft het allemaal gezien!
De substituut teamleider
Huub
|
|
|
| |
|
|
