Spannende eindstrijd in 't Hert

zondag 14 april 2013
De slotavond in de Klasse 3D werd dit jaar gespeeld in 't Hert. Vrijwel iedereen verwachte dat Doetinchem 2 op de overwinning af zou zeilen. Qua rating waren zij immers verreweg het sterkste team van deze klasse en zij waren twee punten los van hun concurrenten UVS 5 en SMB 3. Een gelijk spel tegen UVS 5 op deze slotavond zou dus voor Doetinchem volstaan om te promoveren. Wij als achterblijvers hadden nog wat zitten rekenen en hadden nog een kleine kans. UVS 5 zou dan met kleine cijfers van Doetinchem moeten winnen en wij dik van PION 4. Tijdens de wedstrijd leken beide voorwaarden van dit scenario lange niet vervuld te worden. Maar op het einde van de avond werd het nog vreselijk spannend, met uiteindelijk... UVS 5 als verrassende kampioen, dat won van Doetinchem met 4-2. Als je de eindstand bekijkt, zijn de kruitdampen nog goed zichtbaar.

1. UVS 5 11 27
2. SMB 3 11 26
3. Doetinchem 2 11 24½
4. Velp 2 5 19½
5. ASV 9 5 17½
6. De Sleutelzet 4 18
7. Het Kasteel 4 4 15
8. PION 4 (-2) 3 20½

Zowel bovenaan als onderaan is nog flink gevochten om de bordpunten. Wij wonnen met "slechts" 4-2 van PION 4, waardoor we één bordpunt tekort kwamen om een beslissingswedstrijd tegen UVS 5 af te dwingen. Voor PION 4 eindigde dit seizoen in mineur, want zij degradeerden daardoor zowaar, mede vanwege een reglementaire "-2". Had er voor ons nou meer ingezeten? Eigenlijk wel, omdat UVS 5 uiteindelijk won natuurlijk. We kwamen snel op 1-0, want ik won aan bord 1 vrij eenvoudig. In een Pirc liet mijn tegenstander zijn koningsstelling dichtschuiven, waardoor bijna alle zwarte stukken opgesloten werden (met o.a. paarden op h7 en h8). Aan de andere kant van het bord viel dan ook snel de beslissing.


Roel aan bord 5 wist handig gebruik te maken van wat opportunistisch spel van zijn "sterkere" tegenstander. Hij liet zich niet gek maken door een ver opgerukte vrijpion en verdedigde bekwaam met een toren meer (2-0). Ondertussen stond René zeer slecht, hoewel hij kort daarvoor volgens Oscar zeer goed had gestaan. Maar wij weten inmiddels allemaal dat Oscar de meest onspeelbare stellingen zelfs optimistisch inschat. De stelling die ik heb gezien deed pijn aan de ogen, met een opgesloten loper op a7. Het werd niet veel later 2-1, waardoor onze kansen op een kampioenschap meteen aanzienlijk slonken. Bovendien stond Jan niet echt lekker.

Oscar oefende daarentegen wel veel druk uit op de zwarte stelling, maar de winst was nog ver weg. Terwijl naast ons een "titanenstrijd" werd uitgevochten, moesten wij natuurlijk proberen het hoofd koel te houden. Jaap (met zwart aan bord 2), had lange tijd het mindere van het spel, maar kwam geleidelijk aan los. Zijn tegenstander begon wat planloos te spelen, waardoor Jaap kans zag gebruik te maken van een zwak veld. Toen via d3 een toren de witte stelling penetreerde, werd de druk te veel voor de jonge tegenspeler. In plaats van passief te verdedigen, offerde hij een toren, en trok ten aanval. Maar die aanval werd koel door Jaap afgeslagen (3-1).

Helaas werd het kort daarna geen 4-1, maar 3-2. Ik heb Jans partij niet goed kunnen volgen, vanwege de krappe opstelling van de tafels, maar hij verloor kennelijk pardoes een stuk. Door deze tweede nederlaag was de kans op het kampioenschap geslonken tot nul. Oscar won nog wel zijn partij, want hij was inmiddels een stuk voor komen te staan. Naast ons verloor Doetinchem op dramatisch wijze de match van UVS 5 (zie UVS site voor de cruciale partijen). Voor ons eindigde het seizoen een klein beetje teleurstellend, want één bordpunt verschil is wel erg weinig. Schaken is een wrede sport.

Rolf van Geel