Voor de vijfde externe wedstrijd van het seizoen mocht SMB 3 op dinsdag 10 februari afreizen naar Arnhem. De Sleutelzet was de tegenstander in Café de Tapperij, hun thuisbasis. Helaas moest René op het laatste moment verstek laten gaan, maar hij kon zelf gelukkig nog wel een invaller regelen in de persoon van Paul. Na wat geschuif met de borden (Rolf had op de plek waar bord 1 gepositioneerd was last van het gebrek aan licht, dus werden borden 1 en 2 omgeruild) kon de wedstrijd om 20:00 uur beginnen.
Op voorhand was duidelijk dat we het van de lagere borden moesten hebben. Het eerste punt werd al redelijk snel genoteerd. Het was invaller Paul die op bord 6 Henk van der Woude wist te verslaan. Het verslag van De Sleutelzet spreekt van moeilijkheden op de onderste rij. Ook Thomas wist zijn partij tegen Herman de Munnik snel te winnen en zo stonden we rond 22:00 uur al met 2-0 voor. Hoe zijn partij is verlopen, weet ik niet. Bij deze stand leek de wedstrijd al bijna beslist, want op dat moment stonden Rolf en Roel beter en alleen ik slechter. Een overwinning lag dus in het verschiet.
Als derde was Rolf klaar. Zijn resultaat was tegelijkertijd een teleurstelling en een opluchting. Aan het topbord was Bert Sigmond zijn tegenstander. De partij begon goed voor Rolf, die al snel een groot voordeel te pakken had. In het vervolg maakte hij echter een blunder die hem een kwaliteit had kunnen kosten. Tegenstander Bert Sigmond kwam toen echter tot veler verbazing met een remiseaanbod, dat Rolf gretig aannam: 2,5-0,5.
Matthijs' partij was de vierde die afgelopen was. Hij speelde aan bord 5 tegen Pascal van den Born een gelijkopgaande partij. Naar ik begreep van Rolf stond hij in de eindstelling wel iets beter, maar kennelijk zag hij niet hoe verder te komen. Na eerst nog een remiseaanbod te hebben afgeslagen bood hij enkele zetten later zelf remise aan, dat door zijn tegenstander werd geaccepteerd. Hiermee was het eerste matchpunt een feit en gezien de resterende stelling bij Roel zou het tweede matchpunt niet lang daarna volgen.
 | Bert Nobel - Roel Klein
stelling na 12.Pxd5 |
| |
|
Een paar minuten na afloop van de partij van Matthijs was Roel inderdaad klaar met zijn partij. Hij schrijft het volgende: "Ik speelde aan bord 4 tegen Bert Nobel, die daar tactisch was neergezet met zijn hogere rating om het punt op te halen. Nouja, dat laat ik natuurlijk niet zomaar gebeuren! In een gesloten Siciliaan speelden we allebei een keurige opening en kwam na twaalf zetten een ongeveer gelijke stelling op het bord (zie diagram). Wit kiest er hier voor om eerst te proberen de zwartveldige lopers te ruilen op g7 (13.Lxg7), maar dat wordt gevolgd door 13... Pe3! Een tweede foutje op rij van wit zorgt ervoor dat ik de partij echt in handen krijgt, want na 14.fxe3 Kxg7 15.Dd4+ Kg8 heb ik een prettig overwicht in de stelling, omdat de dubbelpion van wit in het centrum moeilijk te spelen is en de loper op e6 vrijwel onbedreigd staat en tegelijkertijd het zwakke veld f7 afdekt. Beter voor wit was 14.Dd3 om vervolgens de torens af te ruilen, dan houdt wit met een klein minnetje wel een beter centrum over. In een geduldige zoektocht naar de opening bouwde ik daarna in twintig zetten m'n Fritz-voorsprong uit van +0,5 naar +1,3, zonder materiaal te ruilen. Op zet 33 bezegel ik in feite de partij. Enkele zetten later hangt de pion op e4 en na het afruilen van de lopers en dames weet ik het overwicht met de twee torens perfect uit te spelen. Na 48 zetten bezwijkt de witte stelling definitief onder de druk en geeft m'n tegenstander op onder dreiging van promotie. De complimenten van zowel teamgenoten als tegenstanders over het goed uitgespeelde eindspel waren daarna een kers op de taart."
 | Pieter van der Zwan - Lucas de Jong
stelling na 9.c3 |
| |
|
Toen was alleen mijn partij nog bezig. Deze partij duurde het langst, maar was in feite na 10 zetten al beslist. In plaats van normaal 9... Le7 te spelen, kies ik hier voor 9... La5? om het standaardplan d4 eruit te houden. Echter miste ik een ander idee van de witte opzet, 10.La3 Te8? (beter 10... d5) 11.Pd6. Hierna is de partij in hogere zin beslist. Wit gaat een paar keer niet op zijn krachtigst verder, maar zijn voordeel verdwijnt nooit. In hopeloze stand ga ik nog (te) lang door, deels omdat het een teamwedstrijd betrof en deels omdat mijn tegenstander veel tijd gebruikte om de weg naar de winst te vinden, maar het resultaat stond al vast.
Zo pakken we wederom een mooie overwinning. Na vijf wedstrijden zijn we, ondanks onze openingsnederlaag tegen Zevenaar 2, nog altijd in de race voor de titel in klasse 3G. We hebben het echter niet in eigen hand en op dinsdag 10 maart wacht ons het sterke ASV 8. Hopelijk kan ik dan weer met een positieve noot het verslag afsluiten.
|
|