Als SMB- en ASV-teams elkaar treffen, is er heel vaak sprake van een spannende wedstrijd. De afgelopen twee weken waren er maar liefst drie onderlinge clashes tussen deze verenigingen. Daarvan werden de eerste twee op dinsdag 10 maart gespeeld, in de bovenzaal van 't Hert (aangezien we beneden in eerste instantie niet terecht zouden kunnen). Toen de zaal bij nader inzien toch wel vrij bleek, waren de tafels al klaargezet en besloten we te blijven zitten waar we zaten. Zo kon de wedstrijd mooi op tijd beginnen. En dat was maar goed ook, want het zou een lange avond worden. Voor het derde was ASV 8 de tegenstander.
Er was in de eerste fase nog weinig te zeggen over de wedstrijd. Het enige opvallende dat Matthijs me na anderhalf uur spelen wist te melden was dat ikzelf de meeste tijd had van het gehele team, hoogst ongebruikelijk voor mij. Helaas kreeg ik erg snel daarna een slecht bericht. Aan bord 1 had Rolf namelijk verloren van Ron Brachten. In zijn eigen woorden: "De laatste maanden zit ik in een haast onomkeerbare neerwaartse schaakspiraal (dat heb ik vaker gehad). Het zijn lange periodes waarin het schaken me eigenlijk niet zoveel kan boeien en dan komen de blunders vanzelf. De concentratie is dan moeilijk op te brengen. Hier komt bij dat ik nog met een miniatuurtje in mijn hoofd zat uit de wedstrijd van SMB 2 de avond daarvoor en daardoor een slapeloze nacht had gehad. Ik was dus niet helemaal fit en dan is het wachten op een blunder. Ik ging in een voor mij uitstekende stelling zelf een afwikkeling aan die gewoon een stuk kostte."
Gelukkig werd de achterstand korte tijd later weer ongedaan gemaakt. Aan bord 5 speelde Matthijs opnieuw een uitstekende partij. Zijn tegenstander was Tom Katoen, die al aardige resultaten had gehaald dit seizoen. Tegen Matthijs kwam hij er echter nauwelijks aan te pas. Matthijs won een pion en doorzag alle trucjes die zijn tegenstander nog in petto had. Toen hij een paar pionnen meer had en ook nog een kwaliteit won, vond de ASV'er het genoeg. Opnieuw een bewijs dat Matthijs zich uitstekend staande kan houden in de derde klasse. Het was weer 1-1.
Toen waren er nog vier partijen bezig en alle spelers gingen tot het gaatje. De uitslag bleef tot ver in de tijdnoodfase volstrekt ongewis, aangezien René en ik lastige stellingen aan het verdedigen waren, terwijl Thomas en Roel juist goed stonden. Roel was uiteindelijk de eerste die zijn partij beëindigde. Tegen Jonathan van der Krogt scoorde hij een vol punt. Zelf stuurde hij me onderstaand verslagje: "In een Nimzo-Indische opening speelde ik met wit het niet helemaal zorgvuldig, waardoor ik de controle dreigde kwijt te raken over de damevleugel. Gelukkig pakte zwart niet door en kreeg ik een zeer solide stelling op het bord, waarin ik een heerlijke structuur creëerde in het midden. Ik wist daarna met rustig spel een aanval op te zetten met loper en paard over de koningsvleugel. Echter miste ik wederom de zorgvuldigheid om het overwicht vlot af te ronden. Ik zag de beste zetten over het hoofd en liet zwart een aantal keren onnodig in leven. De partij dreigde daarna zelfs naar remise afgewikkeld te kunnen worden, maar zwart blunderde door z'n b-pion te vroeg en ongedekt op te spelen, wat mij een allesbeslissende dubbele aanval inclusief penning op één van de vijandelijke torens opleverde. Vijf zetten later moest zwart daarom opgeven."
 | Lucas de Jong - Horst Eder
stelling na 31... Pb3?! |
| |
|
Daarna volgde een kleine opsteker. Ik wist namelijk mijn partij remise te houden. In de opening pakte ik geen voordeel en een remiseaanbod op zet 15 had ik best kunnen aannemen, maar ik besloot door te spelen. Een zet later had ik daar echter al spijt van, aangezien ik ineens Zwart het initiatief gaf. Dat kostte me een pion en ik stond eigenlijk zo goed als verloren. Mijn tegenstander kwam zelfs voor in tijd, maar in de slotfase kostte het hem toch weer veel tijd om de juiste zetten te vinden. Toen we beiden onder de twee minuten zaten, besloot hij in een nog altijd gunstige stelling tot een remiseaanbod, dat ik nauwelijks kon weigeren. Zie diagram voor de eindstelling.
Amper twee minuten na mijn remise werd de wedstrijd beslist. Ergens in de wedstrijd had Thomas een remiseaanbod gekregen, maar hij weigerde dat en terecht! In het eindspel stond hij gewonnen en toen hij bezig was een pion te laten promoveren, ging tegenstander Oscar Mercan (ons allen wel bekend) door zijn vlag. Ik hoorde hem later nog zeggen dat hij de partij niet had hoeven verliezen, maar vlag is vlag en de winst was binnen! Thomas is hiermee tevens nog in de race voor de topscorerstitel. Hij deelt nu met twee anderen de leiding in dit klassement met 4,5 uit 6.
René kon hierna rustig zijn partij verliezen en dat deed hij helaas ook. In het begin van de partij offerde hij een stuk voor praktische kansen, maar daar ging de tegenstander niet op in. Deze kwam echter wel langzaam beter te staan en uiteindelijk kwam hij in het volgende eindspel terecht:
 | René van den Bosch - Bob Kooij
stelling na 33... Txc3 |
| |
|
Dit lastige eindspel wist René in wederzijdse tijdnood niet te houden. Uiteindelijk besliste ook hier de vlag de partij.
Zo kwam aan een ware thriller een einde. Met een 3,5-2,5 zege doen we nog steeds mee om het kampioenschap, maar Zevenaar 2 staat nog altijd één matchpunt voor. Gezien het kleine verschil in bordpunten moeten zij winnen om zeker te zijn van het kampioenschap. Over een paar weken volgt de afsluiting van het seizoen. Wij treden aan tegen UVS 6, terwijl Zevenaar 2 het opneemt tegen De Sleutelzet.
Lucas
|
|