Na een goede start tegen OPC 1 (3½-2½ winst) en een vrije ronde mocht SMB 4 in de derde competitieronde aantreden tegen De Toren 8 uit Arnhem. De wedstrijd werd in verband met personele problemen bij de tegenstander een week uitgesteld, maar op dinsdag 15 december was het dan zover. Met frisse moed begon het team aan de wedstrijd.
De wedstrijd tegen de op papier iets zwakkere tegenstander begon helaas niet zo goed. Het eerste punt ging naar de gasten uit Arnhem, aangezien Dorus zijn partij verloor van Stefan Wisse. Er leek op dat moment echter weinig aan de hand, want op mij na stond iedereen goed. Matthijs wist dan ook de gelijkmaker te scoren in een sterk gespeelde partij.
 | Franke van Netten - Matthijs Vernooij
Stelling na 16.Ph2 |
| |
|
In een kort tijdsbestek heeft Zwart al een zeer sterke aanval op de witte koningsstelling gekregen en hij gooit nu de tent helemaal open met 16... f5! Zijn tegenstander is behulpzaam met het openen van lijnen: 17.f4?! gxf4 18.exf4 Lxh5 19.gxh5? Dg7+ en had hier eigenlijk al op kunnen geven. 20.Kh1 Pg3+ kost een kwaliteit en twee pionnen en de enige andere optie, die Wit speelde, is 20.Pg4 waarmee hij gewoon een stuk inlevert. Wit ging nog 12 zetten door maar Matthijs voerde het voordeel met vaste hand naar winst.
|
 | Michel Droste - Hendrik Elsinga
Stelling na 29... Tf7 |
| |
|
Ook Michel wist zijn partij te winnen. Hij stond eveneens vanaf het begin goed en maakte het uit met een combinatie die in de stappenmethode zou vallen onder het thema "een gepend stuk is geen goede verdediger". Hier speelde Michel 30.Pxe5! en won soepel.
Een eerste tegenvaller was echter de partij van Frans. Frans zelf aan het woord: "In een Siciliaanse partij (ik had wit) ging het de eerste 30 zetten ongeveer gelijk op met de Arnhemmer Peter Hamers. Beiden hadden we een moeilijk te verdedigen centrumpion en beiden een beetje een wankele positie. Mijn tegenstander besloot zijn dame en een loper te ruilen en dat vond ik prima want daardoor kreeg ik duidelijk aanvalskansen. In het eindspel had ik een paard en hij een loper en daardoor kon ik veel makkelijker op pionwinst gaan spelen omdat ik op zowel witte als zwarte velden kon komen. Tevens creëerde ik een hele mooie vrijpion. Winst was echt binnen handbereik. Toen maakte ik een ongelooflijke blunder. Het woord 'blunder' is eigenlijk nog te zwak uitgedrukt. Mijn prachtige paard liet ik zomaar (zonder enige druk van tijd, positie, of zetdwang) gewoon instaan (ik vergat dat hij in stond) en het stuk werd geslagen door een pion. Mijn tegenstander was op dat moment, toen ik tot mijn verbijstering na een gedane zet van mij zag dat het paard geslagen kon worden, net even koffie halen. Een fractie van een seconde kwam zelfs de gedachte bij me op om het paard weg te zetten (tegenstander ziet het toch niet), maar als SMB'er kun je zoiets natuurlijk niet doen. Ik vond/vind het wel heel erg, want zo'n afschuwelijke blunder in een officiële partij is me in geen jaren meer overkomen. Ik heb nog met de moed der wanhoop met een stuk achter door geschaakt, er kwam zelfs nog iets remise-achtigs op het bord maar in de analyse bleek dat schijn."
2-2 en geen man overboord, want Roel was aan het winnen en mijn stelling was minder, maar waarschijnlijk wel houdbaar... Helaas ging die vlieger niet op. Roel nam een voorbeeld aan zijn favoriete voetbalclub, die ook verloor van een club met een veel lagere rating (om het in schaaktermen uit te drukken). Hij schrijft het volgende: "Aan het begin van de avond kreeg ik het bericht door dat de duurbetaalde profs van N.E.C. zich in het bekertoernooi hadden laten uitschakelen door wat amateurs uit Hardenberg. Met de gedachte dat ik toch niet dieper kon zinken dan dat, zette ik mijn partij tegen René Reulink voortvarend verder. Kwaliteit hier, pionnetjes op de damevleugel daar, matdreiging in de stelling. Met een straatlengte voorsprong (het was me alleen nog niet gelukt om geforceerd de dames te ruilen) ruilde ik eenvoudig de lopers van het bord, ware het niet dat ik volledig mat-in-twee over het hoofd zag. Zo'n dingetje waarbij nog net niet de stukken door de zaal heen vlogen, zeg maar. Dit soort fratsen zijn me al jaren niet meer overkomen en zouden inmiddels toch echt uit m'n arsenaal moeten zijn. Excuses aan mijn teamgenoten, die zich wel kranig weerden en een mooi fundament voor de zege hadden neergelegd. Mijn rood-zwart-groene shawl vol schaamte kon op weg naar huis dan ook prima weer om de nek."
 | Stephan Antonijevic - Lucas de Jong
Stelling na 23.Tc1 |
| |
|
Tja, en toen was ik weer als laatste bezig. Net als de vorige keer was mijn uitslag voor belang voor de matchpunten, maar nu kon ik er slechts met winst één matchpunt uit slepen. Ik was gaandeweg iets minder komen te staan, maar zelf dacht ik dat ik al zo ongeveer verloren stond en opgerold zou worden op de koningsvleugel. Ik was dan ook opgelucht toen ik met 23... Db6?! de dames kon ruilen. De computer was het hier echter niet mee eens, want die vond mijn stelling voor dameruil juist maar ietsje minder. Na 24.Dxb6 Txb6 25.Pe2 waren we het echter wel eens over het oordeel: namelijk "zeer onaangenaam voor Zwart". Op het eerste gezicht lijkt er misschien weinig aan de hand, maar a6 en d6 zijn zwak, het paard op e8 en de toren op d7 staan verkeerd, Wit heeft de twee open lijnen in zijn bezit en een prachtig veld voor het paard op d4, en Zwart kan zich nooit bevrijden met ...d5 omdat hij te weinig stukken heeft die dat veld controleren. Bovendien begon de tijd ook nog mee te spelen en die was niet in mijn voordeel. Toen zadelde mijn tegenstander me ook nog eens op met een duivels dilemma, door remise aan te bieden. Ik kon het weigeren omdat we alleen iets hadden aan een overwinning van mij, maar ik zag niet eens een goede zet, laat staan een winstplan. Ik heb echt wel flink nagedacht, maar na lang wikken en wegen kwam ik tot de conclusie dat er echt niets in zat en besloot ik dan ook het remiseaanbod aan te nemen en daarmee het lot van mijn team te bezegelen.
Had ik door moeten spelen? Misschien. Feit is dat de teamwinst er absoluut in heeft gezeten, maar dat die deze avond niet aan ons besteed was. Diepe teleurstelling overheerste dan ook na afloop. Voorlopig rest ons niets anders dan in de achtervolging gaan, met name op een goed spelend De Sleutelzet dat alledrie zijn wedstrijden nog heeft gewonnen. In januari mogen we uit naar Apeldoorn. Hopelijk is de scherpte dan wel aanwezig.
Lucas, teamleider
|
|